25.ଅସୁରକ୍ଷିତ ପରୀ

ଡଷ୍ଟବିନ ଗର୍ଭୁ ତୋ ଜନ୍ମ ଖୋଜୁ ପରିଚୟ 

ବାସନ ମାଜିଣ କଟେ ତୋ ବାଲ୍ୟ ସମୟ 

ଯୌବନେ ନିର୍ଭୟା

 ଅସହାୟ କାୟା 

ପୁରୁଷ ରୂପି ପାପୀର ଅହେତୁକ ଭୟ ।

କନ୍ୟା ବୋଲି ନୁହଁ ତୋତେ ଭାବି ଚାକରାଣୀ 

ଅନ୍ଧାରେ ଲେଖନ୍ତି ତୋର ଭବିଷ୍ୟ କାହାଣୀ 

ଲୁହର କାଳିରେ

ଅନ୍ଧାରି ଗଳିରେ 

ତୋର ବିକ୍ରି ପାଇଁ ବସେ ଅସଂଖ୍ୟ ବିପ୍ପଣୀ ।

ପରିଚୟ ଦେବାପାଇଁ କେତେ ପଛ ଘୁଞ୍ଚା 

ଶଯ୍ୟାସଂଗୀ କରିବାକୁ ଅର୍ଥ ହୁଏ ସଞ୍ଚା

ତୋ ମାଂସର ମୂଲ 

ହୁଅଇ ତଉଲ

ପୁରୁଷାର୍ଥ ହାଟେ ଗ୍ରାହକ ଯେ ମେଞ୍ଚା ମେଞ୍ଚା ।

ଅସୁରକ୍ଷିତ ପରୀ ତୁ ସ୍ବପ୍ନ ଆକାଶରେ 

ସମ୍ପର୍କ ତଣ୍ଡୁଳ ମୋହେ ପଡ଼ିଛୁ ଫାଶରେ 

ଥରେ ଡେଣା ଝାଡ଼ି 

ଭୟକୁ ତୁ ଛାଡି 

ସଂଗ୍ରାମ କରିବା ଶିଖ ଆତ୍ମ ବିଶ୍ୱାସରେ ।