ଚୁମ୍ବନର ବର୍ଷା

କଲେଜ ଯିବା ରାସ୍ତାରେ

ଲଘୁଚାପ ବର୍ଷାରେ ଅଧା ଭିଜା ଦେହରେ

ନିରୋଳା ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ

କେହି ଜଣେ ଦୂରରୁ

ଅସଜଡ଼ା ଭିଜା ଶରୀରକୁ ମୋର ଚାହିଁ ରହିଥାଏ

ଏକ ଲୟରେ

ହେଲେ ଜାଣେନା ସେ କିଏ ?

ଅଦିନିଆ ବର୍ଷାରେ

ନିରୋଳା ବେଳାରେ

ବର୍ଷାର ମାଦକତାରେ ରସାଳ ଶରୀରଟି ମୋର

ଶିହରି ଶିହରି ନୀରବତାକୁ ଦୋଷ ଦିଏ

ସାଥୀଟିଏ ଯୋଗାଡ଼ କରି ନ ପାରି

ନିରାଶା ଭାବାବେଗରେ 

ଝର୍କା ଫାଙ୍କରୁ କ୍ରୋଧୀ ସର୍ପର ନେତ୍ର ଭଳି 

ଚାହିଁ ରହିଥାଏ ଏକ ଲୟରେ

ହେଲେ ଜାଣେନା ସେ କିଏ ?

ବର୍ଷା ରାତିରେ ବିଜୁଳି ଓ ଘଡ଼ଘଡି ଶବ୍ଦରେ

ଘରେ କେହି ନ ଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ

ବାହାରେ କେହି ଚାଲିଲା ପରି ଶୁଣାଯାଉଥିବା

ଶବ୍ଦ କାହାର !!

କବାଟ ଖୋଲି ଦେଖେ ତ

କେହି ଜଣେ ମୋତେ ପ୍ରେମଭରା ସ୍ପର୍ଶରେ

କୋଳକୁ ଟାଣିନେଇ 

ଚୁମ୍ବନର ବର୍ଷା ଦିଏ 

ହେଲେ ଜାଣେନା ସେ କିଏ ?