ଛତ୍ରପତି

ଆଭଜି ପଡିଥିବ ମୋର ପ୍ରୀୟା

ଚୂର୍ଣ୍ଣ କୁନ୍ତଳ ଛୁଇଁଥିବ ମୋ ହିୟା

ଅଳପ ଲାଜରେ

ଅଳପ ହସରେ

ପ୍ରେମ ବାସୁଥିବ ଚନ୍ଦନ ଚର୍ଚ୍ଚିତ କାୟା ।

ନାକରେ ବାଜୁଥିବ ଗଦ୍ଭା ଗଜରା

ମନ ମଗଜ ଚାଟୁଥିବ ମିଠା ସର୍କରା

ମହମହ ବାସରେ

ମହକିତ ପର୍ବରେ

ମଦନ ବିନ୍ଧୁଥିବ କେଳି କଦମ୍ବ ହେବ ପରା ।

ହୁଗୁଳା ହେଉଥିବ ବସ୍ତ୍ର ପରିଧାନ

ଗାଲ କପାଳେ ଝାଳଟୋପା କନକନ

ଖରଖର ନିଃଶ୍ୱାସ

ଥର ଥର ପ୍ରଶ୍ଵାସ

ଛାଡି ଦୁଲୁକେଇ ଭଠୁଥିବ ବେପଥୁ କମ୍ପନ ।

ମୁଦ୍ରିତ ଲୋଚନ ଭାଲେ କୋମଳ ହସ

ଚିବୁକ ଛୁଇଁ ଧାଉଁଥିବ ମୁରୁକି ରାସ

ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ହାଇ

ହାତ ମୁଁହରେ ଥୋଇ

ଲାଜ ଦୋଳି ଖେଳୁଥିବ ବୟସ ଅଧିବାସ ।

ମୁକୁଳା ଫୁଟିଲା ଗୋଲାପି ଓଠଫାଳ

ତଳ ଉପର ଭିଡ଼ା ଭିଡ଼ି ଜିଭ ତଳ

ଖୋଲା ନିମନ୍ତ୍ରଣ

ମେଲା ଆମନ୍ତ୍ରଣ

ରକ୍ତ ଅଧର ଚୁମିବାକୁ ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ ।

ରମଣୀ ରଞ୍ଜନ ମିଳିବେ ସତ ସହସ୍ର ପତି

ଜିଇଁବା ସାର୍ଥକ ଅତ୍ର ତତ୍ର ଏକତ୍ର ନିଇତି

ନିଃସ୍ଵାର୍ଥ ସମର୍ପଣ

ସ୍ନେହିଳ ଆକର୍ଷଣ

ନିତ୍ୟ ମିଳୁଥିଲେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପୁରୁଷ ଛତ୍ରପତି ।