ଛୋଟ ମୋର ଗାଆଁଟି

ଶସ୍ୟ ଶ୍ୟାମଳ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗାଆଁଟି ମୋହର

ଗିରିବନ ପଥ ଦୃଶ୍ୟେ,

କିପରି ବର୍ଣ୍ଣୀବି ରୂପକୁ ତାହାର

ସଦା ଖିଲି ଖିଲି ହସେ ।

ଗ୍ରାମଦେବୀ ପୂଜା ପାଆନ୍ତି ଗ୍ରାମରେ

ଆଶୀର୍ବାଦ ଦିଏ ଢାଳି,

ଏକତା ସାଥିରେ ମୋ ଗାଁ ଆଗୁଆ

କିଏ ବା ପାରିବ କଳି ।

ସୁରୁଜ ଉଁଇଲେ କ୍ଷେତ ହସୁଥାଏ

କୃଷକ ତା ସାଥେ ମିଶି,

ସଂଜ ନଇଁଗଲେ ଦୀପ ଜଳିଉଠେ

ଘଣ୍ଟ ଘଣ୍ଟା ନାଦେ ଭାସି ।

ନୂଆବୋହୂ ଚାଲେ ନଇଁ ନଇଁକା ଲୋ

ଓଢଣୀ ତାଳରେ ଲୁଚି,

ବାହ୍ୟରେ ସଂସ୍କୃତି ଅଧୁନା ହେଲେ ବି

ଗାଆଁ ଝିଅ ଜାଣେ ପୁଚି ।

କେତେ ଓଷା ବ୍ରତ କେତେ ପୁଣି ପୂଜା

ସବୁ ମିଳିବ ଗାଆଁରେ,

ଯିଏ ଯାହା ପଛେ କହୁଲୋ ସଜନୀ

ମୋ ଗାଆଁ ସଦା ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ ।