ଛାନ୍ଦ - କି ନାମ ବୋଇଲୁ ତୁହି ଗୋ
ଛାନ୍ଦ - କି ନାମ ବୋଇଲୁ ତୁହି ଗୋ


କବି - ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ପଟ୍ଟନାୟକ
ରାଧା ପଚାରନ୍ତି ସଙ୍ଗାତରେ
କେ ସେ ବ୍ରଜରାଜ ସୁତ ।
ଲଳିତା କହନ୍ତି ମିତଣିରେ
ମୋହ ହୋଇଗଲୁ ସେଦିନ ଶୁଣି ତୁ
ଯାହାର ମୁରଲୀ ଗୀତରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
କି ନାମ ବୋଇଲୁ ତୁହି ।
ପୁଣି ଶୁଣିବାକୁ ଚିତ୍ତ ବଳିଲାକି
କୃଷ୍ଣ ବୋଲି ଥିଲି କହିରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
କେ ଚିତ୍ର ପଟର ଯୁବା ।
କୃଷ୍ଣ ବୈତାଳିକ ତିନିଜଣ ଯାକ
ଏକ ତରିଣ ମଘବାରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
ବୟସ କେତେ ତାଙ୍କର ।
ନବ ତରୁଣ ମନମଥ ବୟସ
ହୋଇଥିବ ବାର ତେର ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
କେଡ଼େ ଭଳି ଉଚ୍ଚ ହେବେ ।
ତୁ ତାଙ୍କ ଶ୍ରୁତିତଟକୁ ସରିହେବୁ
ଅନୁମାନୁଛି ମୁଁ ଏବେ ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
ମୋ ଆଡ଼କୁ କେଣେ ଢାଳୁ ।
ଯଥା ଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ମନେ ଲୋଭାଇଲା
କଥାକୁ କାହିଁକି ଚଳୁରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
ଶ୍ରୀଅଙ୍ଗ କାନ୍ତି କିପରି ।
ମଜା ଇନ୍ଦ୍ରନୀଳମଣି ଦରପଣ
ପରି ଦିଶୁଛି ମାଧୁରୀ ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
କୃଶ ନା ପୃଥୁଳ ତନୁ ।
ଦେଖାଇ ଦେବି ରହିଁଥାଅ ଆସିବେ
ଏବେ ତ ଲେଉଟି ବନୁ ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
<p>ମୁଖ ସୁଷମା କେମନ୍ତ ।
ଲାବଣ୍ୟାମ୍ବଧି ସମ୍ଭବ ବିଧୁପରି
ଅଳକା ବଳି ଆବୃତ ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
ଚିକୁର ଓଘ ମଞ୍ଜୁଳ ।
କାଳନ୍ଦୀ ଜଳ କଲ୍ଲୋଳ ପରି ଦିଶେ
କଳାକୁ ଉଣା କଜ୍ଜଳ ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
ଲଲାଟ ପଟର ଝଳି ।
ତିଳକ ଘେନି ହେବା ଚାହିଁ ରମାର
ଧୃତିମେରୁ ଯିବ ଟଳି ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
ଘେନିବାର କି ତିଳକ ।
ଚନ୍ଦନ ବିନ୍ଦୁ କେଶେ ଗୋରଚନାର
ଚିତା ଯେମନ୍ତେ ସାୟକ ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
ଭୂରୁ ବିଲାପ କିଦୃଶ ।
କଳାଭୁଜଙ୍ଗ ଶାବକ ଖେଳା ପରି
ସ୍ୱଚ୍ଛେ ହୋଇଛି ପ୍ରକାଶ ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
ହୋଇଛି ସେ କି ଆକୃତି ।
ଖଣ୍ଡ ପରଶୁ ଭଗ୍ନ କୋଦଣ୍ଡ ବେନି
ଖଞ୍ଜ ହୋଇଛି ତ ସ୍ଫୁର୍ତ୍ତି ରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
ଭାଷ ଇକ୍ଷଣର ରୀତି ।
ଦର କଷାୟିତ ଲୋଳ ଆଘୁର୍ଣ୍ଣିତ
ଶ୍ରୁତି ତବ ଯାଏ ଗତିରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
କିପରି ଚାହାଁଣି ଆଣି ।
ପ୍ରମତ୍ତ ନଟ ଖଞ୍ଜରୀଟ ଶୋଭାକୁ
ଇଷିତରେ ଦେବ ଜିଣିରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।
କଟାକ୍ଷ ପ୍ରାନ୍ତ କେମନ୍ତ ।
ଜଗଜ୍ଜୟ ମନ ମଥୁର ନିଶିତ
ବରିଛି ମୁନ ଯେମନ୍ତରେ । ପ୍ରାଣମିତ ।