ବର୍ଷା ରାଣୀ

ଅନୁରାଗେ ମଧୁଝରା ପ୍ରୀତିଭରା ସ୍ପର୍ଶେ 

   ରୌଦ୍ର ସନ୍ୟାସୀର ତପ ଭାଙ୍ଗିଲ ସହର୍ଷେ 

ବଜ୍ର ଗର୍ଜି ଗର୍ଜି ପୁଣି କରିଲା ସ୍ୱାଗତ 

     କ୍ଷଣପ୍ରଭା ଆଲୋକରେ ହେଲ ଉଦ୍ଭାସିତ

ନବ ଘନ ଗଗନକୁ କଲା ଆଚ୍ଛାଦିତ

    ନବ ସୁଷମାରେ ଧରା ହୋଇଲା ମଣ୍ଡିତ

ଶ୍ୟାମ ଦୁର୍ବାଦଳେ ହସେ ସବୁଜ ପ୍ରାନ୍ତର

     ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ ହୋଇଲେ ଜଳ ସ୍ଥଳ ଚର

କୂଳ ଲଙ୍ଘି ବାକୁ ନଦୀ ନାଳ ଯେ ତତ୍ପର

     ଯେମନ୍ତ ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳ ପ୍ରେମରେ ବିଭୋର

ମେଘ ଢାଙ୍କି ଦେଲା ଜହ୍ନ ତାରାଙ୍କ ଅସ୍ତିତ୍ବ

     ସପ୍ତ ରଙ୍ଗ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ କଲା ପ୍ରକାଶିତ

ମଣ୍ଡୁକ ସାଥେ ଝିଙ୍କାରୀ ଗାଇଲେ ସଙ୍ଗୀତ 

     ଘଡଘଡି ଆକ୍ରୋଶରେ ଧରା ପ୍ରକମ୍ପିତ 

ବନ୍ୟା ବାତ୍ୟା ବିପର୍ଯ୍ୟୟ କଲେ ଧନହାନୀ 

     ବର୍ଷିଳ ଆକାଶ ଦିଶୁଥିଲା ଅଭିମାନୀ 

ବାରି ଧାରାକୁ ଭ୍ରୁକ୍ଷେପ ନକରି କୃଷକ 

    ଅନ୍ନଦାତା ସାଜି ପାଳେ ଏ ଜଗତ ଯାକ

ଅବନୀ ରାଣୀର ଶୋଭା ହେଲା ଦ୍ୱିଗୁଣିତ

      ତାକୁ ଦେଖି ବିମୋହିତ ଏ ଜୀବ ଜଗତ 

ମୟୁର ହୋଇ ଅଧିର ମୟୂରୀର ପାଇଁ

    ନୃତ୍ୟ ରଚେ ତା ସୁନ୍ଦର ପକ୍ଷକୁ ମେଲାଇ

ଝରଝର ଝରୁ ଥାଏ ପାହାଡି ଝରଣା 

    ଉଗ୍ର ରୂପ ଧରି ସତେ ହୋଇ ବାଟବଣା

ବନ ଭୂମି ବାସ୍ନାୟିତ କଦମ୍ବ ମହକେ

    କୋରକିତ କାଦମ୍ବିନୀ ପ୍ରିୟର ପରଶେ

    

ଚପଳମତି ପିଲାଏ କଉତୁକେ ମାତି

    କାଗଜର ଡଙ୍ଗା ଗଢି ସରାଗେ ଭସାନ୍ତି

ମଙ୍ଗଳମୟୀ ଗୋ ତୁମେ ମଙ୍ଗଳକାରିଣୀ

     ଧରା ଧାମେ ଅବତର ଜଳଦ ନନ୍ଦିନୀ