ବୃକ୍ଷ

ସ୍ରଷ୍ଟା ସୃଷ୍ଟି କଲେ ଅତି ଶରଧାରେ 

   ଗୁଳ୍ମ ଚାରୁ ଲତା ବୃକ୍ଷ , 

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର  ପତ୍ରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ 

  ରୂପ ଭେକ ନୁହେଁ ରୁକ୍ଷ । 

ଜୀବ ଜଗତର  ସଖା ସହୋଦର 

    ଉପକାରୀ ବନ୍ଧୁ ଗଛ , 

ପ୍ରତି ମୁହୁର୍ତ୍ତରେ  ସେବା ପରାୟଣେ 

    ବାରିଧିକୁ କରେ ସ୍ଵଚ୍ଛ । 

ଦୂଷିତ ବାୟୁକୁ  ସ୍ଵଚ୍ଛ କରିବାକୁ 

    ବୃକ୍ଷଲତା ନିୟୋଜିତ , 

ସୁପରିବେଶ  କଲ୍ୟାଣ ବିଶେଷ 

    ଅବିଚ୍ଛେଦ୍ୟ ଅଙ୍ଗ ବୃକ୍ଷ । 

ଅନବଦ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ବନଲତା ରାଜି 

    ପ୍ରକୃତିର   ରମ୍ୟରୂପ , 

 ସନ୍ତୁଳନ ରକ୍ଷା କରେସେ ସହସା 

    କରେନାହିଁ କେବେକୋପ । 

ନିଶ୍ଵାସ ପ୍ରଶ୍ଵାସ  ମୁକ୍ତ ବାୟୁପ୍ରୀତ 

    ସବୁତ  ବୃକ୍ଷର ଉତ୍ସ , 

ଅମ୍ଳଜାନ ଦାନ ମହତ୍ତର କାର୍ଯ୍ୟ 

     ବୃକ୍ଷ କରେ ସାଜି ବତ୍ସ୍ଯ । 

ଅଙ୍ଗାରକାମଳ  କରଇ ଶୋଷଣ 

    ପରିବେଶ  ହସପାଇଁ , 

 ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ସକାଶେ ଅମ୍ଳଜାନ ଦିଏ 

    କାର୍ପଣ୍ୟତା ଭାବନାଇଁ । 

ପ୍ରାଣୀ ଜଗତର ବୁଦ୍ଧିଆ ମଣିଷ 

     ବୃକ୍ଷକୁ ଛେଦନ କରେ , 

ସ୍ଵାର୍ଥପର ସାଜି  ନଷ୍ଟକରେ ଆଜି 

     ବିଶ୍ଵାସରେ ବିଷଭରେ ।