ବ୍ରହ୍ମ ଦର୍ଶନେ ତୋ ନେତ୍ର ହେଉ ଯେ ପବିତ୍ର

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଗାତ୍ରେ ଖୋଦିତ କେତେ ଚିତ୍ର-ଚରିତ୍ର ।

ଭ୍ରମିତ ହୁଅଇ ଯେବେ ଭ୍ରମଣେ ଯୁଗଳନେତ୍ର ।।

ମଗ୍ନ ଯଦି ତୋର ମନ ନଗ୍ନଚିତ୍ର ସନ୍ଦର୍ଶନେ ।

ମୋହଲିପ୍ତ ହୁଏ ଆତ୍ମା, ପଡ଼େ ମାୟାର ବନ୍ଧନେ ।।

ଚକାଆଖି ଦେଖିବାରେ ଚିତ୍ତ ନୋହିଲେ ତୃଷିତ ।

ନ ମିଳନ୍ତି କୈବଲ୍ୟଦାତା ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ  ।। (୧)

ପ୍ରସ୍ତର ଖୋଦିତ ସୂକ୍ଷ୍ମ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ଶୋଭାମାନ ।

ନିଚିତ ଯୌନ-ପ୍ରତିମା ବିଚଳିତ କରେ ମନ  ।।

ପରିଶ୍ରାନ୍ତ ଚିତ୍ତ ଶାନ୍ତ କରେ ତାଙ୍କ ପଦ୍ମନେତ୍ର ।

ସର୍ବ ଆକର୍ଷଣମୟ ମହାପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ।।

ଏ ପାଷାଣଚିତ୍ର ତେଜି ବନ୍ଧୁ ଚଳ ତୁ ତୂରିତ ।

ଦେଉଳ ଗର୍ଭରେ ଦେଖ ପୂର୍ଣ୍ଣବ୍ରହ୍ମ ବିରାଜିତ ।। (୨)

ଦାର୍ଶନିକ ଅନ୍ତଃ-ଦୃଷିକୋଣେ ଥରେ ଭାବି ଦେଖ ।

ବିଚିତ୍ର ଚିତ୍ର-ଚରିତ୍ର ଏହି ସଂସାରେ ଅସଂଖ୍ୟ  ।।

ମାୟାବଶେ ବେଶ ହୋଇ ଜୀବ ଭବ-ରଙ୍ଗମଞ୍ଚେ  ।

ଭେଳି-ଭେଳିକି ଛଟକେ କେତେ ନାଟକ ଯେ ରଚେ  ।।

ନାନା ଚରିତ୍ରେ ସର୍ବେ କରନ୍ତି ଅଭିନୟ ମିଛ ।

ସଂସ୍ପର୍ଶେ ଆସନ୍ତି ସତତ, ଏ ସବୁ କିନ୍ତୁ ତୁଚ୍ଛ ।। (୩)

ଅଶ୍ଳୀଳ ଶିଳା-ପ୍ରତିମା ଯେହ୍ନେ କାମିନୀ ଚରିତ୍ର ।

କାମବାସନାରେ ତୋତେ କେତେ କରିବେ କଦର୍ଥ ।।

ସାର୍ଥକ ପୁରୁଷାର୍ଥ ପୁରୁଷୋତ୍ତମଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତିରେ ।

ଲାଭହୁଏ ପରମାର୍ଥ ନିତ୍ୟ ତାଙ୍କରି ଭକ୍ତିରେ ।।

ପ୍ରମତ୍ତ ନ ହୁଅ ମିତ ସଂସାର ଚିତ୍ର-ଚରିତ୍ରେ ।

ପ୍ରାଣଭରି ପ୍ରେମକର ପ୍ରିୟତମ ଜଗନ୍ନାଥେ  ।। (୪)

ତୋ ହୃଦମନ୍ଦିର ଗର୍ଭଗୃହେ ଦେଖ ଯେ ନିରେଖି ।

ବିଜେ କରିଛନ୍ତି ସେହି ଚିତ୍ତଚୋରା ଚକାଆଖି ।।

ସେ ଆଖିରେ ଲାଖି ଯଦି ଯାଏ ବାରେ ତୋର ମନ ।

ଲଭିବୁ ପରମଶାନ୍ତି, ଆତ୍ମା-ଚରମନିର୍ବାଣ  ।।

ତେଜି ପାର୍ଥିବ ଚିତ୍ର-ଚରିତ୍ର ସଂସାର-ବିଚିତ୍ର ।

ବ୍ରହ୍ମ ଦର୍ଶନେ ତୋ ନେତ୍ର ହେଉ ଯେ ପବିତ୍ର  ।। (୫)