STORYMIRROR

Bijaya Ketan Sahu

Inspirational

3  

Bijaya Ketan Sahu

Inspirational

ତଅପୋଇର ବିଳାପ

ତଅପୋଇର ବିଳାପ

1 min
7



ସାତ ସମୁଦ୍ର ଆଉ ତେର ନଈର

        ସେ ପାରିରେ କେ ଡ଼ାକଇ ।

ଡାକୁଛି ଆଜି ବାଲି, ଜାଭା ବୋର୍ଣ୍ଣିଓ

           ଆଖିରୁ ଲୁହ ଝରାଇ ।।


ଆ' ରେ ସାଧବ ତୋ ବୋଇତକୁ ବାହି

          ତୋତେ ଆଜି ମୁଁ ଝୁରଇ ।

ଏ କୂଳେ କାନ୍ଦଇ ମୋ ଉତ୍କଳମାତା

           ମୋ ଧନ ଅଛୁ ତୁ କାହିଁ ??


ସେ କ୍ରନ୍ଦନେ କେତେ ଆକୁଳତା ଭରା

           ଶତ ସ୍ମୃତି ଉଠେ ଚେଇଁ ।

ପୁନେଇର ଜହ୍ନ ମଉନେ କାନ୍ଦଇ

           ସାଉଁଟା ସ୍ମୃତିକୁ ନେଇ ।।


ତଅପୋଇ ମୋର ଅତି ନିରୀମାଖୀ

            କାନ୍ଦୁଅଛି କଇଁ କଇଁ ।

କେବେ ଯେ ଫେରିବେ ତା ସାତ ଭାଇ

           ରହିଛି ସେ ବାଟ ଚାହିଁ ।।


ମା ମଙ୍ଗଳାଙ୍କ ପାଶେ ମନାସିଛି ସେ

        ତା' ଭାଇର ଶୁଭ ପାଇଁ ।

ଜଗତଜନନୀ ତୁ ଥିବୁ ଲୋ ସଦା  

        ମୋ ଭାଇର ସାହା ହୋଇ ।।


ପତିତପାବନ କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ

           ଶ୍ରୀପାଦକୁ ପୁଣି ଧ୍ୟାୟୀ ।

ତଅପୋଇ କହେ ମୋ ଭାଇକୁ ପ୍ରଭୂ

            ରଖିବ ଘଣ୍ଟ ଘୋଡାଇ ।।


ଦରିଆ ସେ ପାରି ଯାଇଛନ୍ତି ପରା

          ମୋହରି ଯେ ସାତ ଭାଇ ।

ଧନ, ରତ୍ନ ଯେତ

େ ଆଣିବେ ସେମାନେ

            ମୋ ପାଇଁ ରୂପା କୁଲେଇ ।।


କୀର୍ତ୍ତିଚନ୍ଦ୍ରିକା କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀର

          ଯାଇଅଛି ସ୍ବପ୍ନ ହୋଇ ।

ସତେ କି ଫେରିବେ ଭାଇମାନେ ମୋର!

            ତଅପୋଇ ଯେ ଭାବଇ ।।


କାଳର କରାଳ ଗର୍ଭ ଭିତରେ ଯେ

          ବଞ୍ଚିଛି ସେ ସ୍ମୃତି ହୋଇ ।

ସାଧବ ବୋଇତ ଯାଇଅଛି ଭାଙ୍ଗି

         ଆଉ ନାହାନ୍ତି ତା' ଭାଇ ।।


ସାତ ଦରିଆର ଊର୍ମିମାଳା'ପରେ

            ବିଜୟନେତ ଉଡାଇ ।

ବିଦେଶୀଙ୍କୁ ଆଉ କେ କରିବ ନିଜର

            ନିର୍ମାଲ୍ୟ କଣିକା ଦେଇ ।।


ବଣିଜ କରିବ କିଏ ଆଉ କହ

        ଦେଶ-ବିଦେଶକୁ ଯାଇ ।

ସୁନାର ଓଡିଶା କିଏ ସେ ଗଢ଼ିବ

           ବିଭବ ଆଣିବ ବୋହି ।।


"ବାଣିଜ୍ୟେ ବସତି ଲକ୍ଷ୍ମୀଃ" ପରା ଲୋ

            ଏ କଥା ଥିଲା ସେ କହି ।

ଏ କଥା ସତେ କି ବୁଝିବ ଓଡିଶା

             ଆଉ ସେ ଅତୀତ ନାହିଁ ।।


ସାଗର ବିଜନ ବେଳାଭୂମି ପରେ

           କାନ୍ଦୁଛି ମୋ ତଅପୋଇ  ।

ବିଳାପ ସୁରରେ କହୁଛି ସେ ମୋତେ

            ଦିଅ ଅତୀତ ଫେରାଇ ।।


Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Inspirational