ବୋଉ

ବୋଉ ତୋ ପଣତ ମୋ ମଥା ଉପରୁ

ଯେବେ ଗଲା ଦୁର ହୋଇ

ଚାରିଆଡେ ଖାଲି ବୈଶାଖୀ ଝାଞ୍ଜି

ଖରା ମାରେ ଟାଇଁ ଟାଇଁ ।

ଏଡିକି ଦାରୁଣ ନିଷ୍ଠୁର ମରଣ

 ଜାଣି ମୁଁ ନଥିଲି କେବେ

ଜଳିଗଲା ମୋର ସୁନ୍ଦର କୈଶୋର

ତତେ ସେ ଛୁଇଁଲା ଯେବେ ।

ଉଜାଡ଼ିଲା ଅଳି ଅଝଟର ପେଡ଼ି 

ସେ କାଳ କରାଳ ଝଡ଼

ତୁଟି ଗଲା ଆଶା ଭରସା ବିଶ୍ୱାସ

ବୁଲିଲା ଜୀବନ ମୋଡ଼ ।

କେତେ ସମ୍ପର୍କରେ ଖୋଜିଲି ମୁଁ ତତେ

ନ ମିଳିଲୁ ମତେ କାହିଁ 

ମାଆ ନାହିଁ ଯାର ସାହା ନାହିଁ ତାର

ଏକଥା ଜାଣିଲି ମୁହିଁ ।

ଯେଉଁଠି କି ଗଲି ଖାଁ ଖାଁ ଲାଗେ

 ଚାରି ଆଡେ଼ ଭରା ଭୀତି 

ଛାତି ତଳ କୋହ ଆଖିରୁ ଖସିଲା

ଲୁହ ହୋଇ ନିତି ନିତି ।

ସମୟ ଗଡିଲା ସଂସାର ଗଢ଼ିଲି

 ମୁଁ ଏବେ ହୋଇଲି ମାଆ

ହେଲେ ମୋ ଭିତରେ ଶୈଶବ କାନ୍ଦୁଛି

ପାଇବାକୁ ତୋର ସାହା ।

ଜହ୍ନ ରେ ଅଛୁ କି ବାଦଲ ଫାଙ୍କରେ

 ଥରୁଟେ ଦେଖା ତୋ ମୁହଁ

ସରଗ ରାଇଜୁ ପଣତ ଲମ୍ବାଇ

ପୋଛି ଡେ ମୋ ଆଖି ଲୁହ ।