ବନ୍ଦ କର

ଆମେ କଣ ରାସ୍ତାରେ ଚାଲୁ

ରାସ୍ତା ତା ବାଗରେ ଚଳେଇ ନେଉଛି ଆମକୁ

ଗତି ଉପରେ କାହାର ଆୟତ୍ତ ଅଛି?

ଗତି କିନ୍ତୁ ଆମକୁ ଆୟତ୍ତ କରିଛି ।

କେବେ ନୂଆ ସମ୍ପର୍କ

ନୂଆ ଅନୁଭୂତି

ନୂଆ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ନୂଆ ଶୋଷ

ଡଙ୍କେଇ ଯାଉଛି ଆମ ଚାରି ପଟେ

ଅଦ୍ଭୁତ ଭାଵ,ଭାବନାକୁ ନେଇ । 

କେତେ ଅଭିନୟ କରୁଛେ

ସଂଘର୍ଷରେ ଲୁହ ଲହୁରେ ଭାସି

 ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ପାଇଁ ,ଅସ୍ମିତା ପାଇଁ

ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ମମତା 

ଏବଂ ଭଲ ପାଇବା ପାଇଁ

 ମଥା ପିଟେ ସମ୍ପର୍କ ଚିନ୍ତା ଚେତନାବେଳା ଭୂମି ପରେ ।

ତୁମେ ଟଙ୍କା ପୁଳେ ଦେଉଛ

ହେଲେ ଦେଉନ ପ୍ରେମ

ଟଙ୍କା ଯେ କେହି କମେଇଁ ପାରିବ

କିନ୍ତୁ ପାରିବ କି

ଟିକେ ବିଶ୍ବାସ କି ନିଶ୍ବାସ ଫେରେଇ ।

ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେତେ ଠୁଳ କର

କିଛି ନେବ ନାହିଁ

ତେବେ ବି ଏତେ ଲୋଭ

ଯାଅ ଓଳେଇ ଦେଇ ଆସ

ସେଇ ଦେଢ଼ ହାତ ଭୁଇଁ

ଯେଉଁଠି ନିଶ୍ଚନ୍ତରେ ଶୋଇବ

ମୁଠେ ପାଉଁଶ ହୋଇ ।

ଚେତନା ଜାଗ୍ରତ କର

ମାନବିକତା ଉଜ୍ଜୀବିତ ହେଉ

ମରା ହଣା କଟା କଟି ଲୋପ କରି

"ବନ୍ଦ କର" ଯେତେ ଯୁଦ୍ଧ

ଶୋଷଣ, କଷଣ,ଦୁଷ୍କର୍ମ ଓ ନାରୀ ନିର୍ଯ୍ୟାତନା

ସୁଖଦ ସୁସ୍ଥ ବିଶ୍ବାସର ସୁରକ୍ଷିତ ପୃଥିବୀଟେ ଗଢ଼

ଯେଉଁଠି ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଇଁଲେ ଆସିବ

ମଣିଷ ପଣିଆ ବାର୍ତ୍ତା ନେଇ ।