ବିଶ୍ୱାସ ଓ ଭରସା

ବିଶ୍ୱାସ ଭରସା ଦୃଢ଼ ମନୋବଳ

ବିଷକୁ କରଇ ପାଣି

ଅଧ୍ୟାତ୍ମ ବିଜ୍ଞାନ ଈଶ୍ୱର ନିଷ୍ଠତା

ବିବେକ ଔଜଲ୍ୟ ମଣି ।

ଶୈଶବ କାଳରୁ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଯାବତ

କରିଲେ ଅଭ୍ୟାସ ଯତ୍ନ

ସ୍ପର୍ଶ କଲେ ମୃତ୍ୟୁ କେଶ ଅଗ୍ର ଯାଏ

ଆହର ଅମୂଲ୍ୟ ରତ୍ନ ।

ମାଆର କୋଳରେ ଶୁଣଇ ଶିଶୁଟି

ମିଠା ମିଠା ଗପ ଗୀତ

ଦେଖି ଶିଖି ଗଢେ ଘର ପରିବାରୁ

ସୁବିଶ୍ୱାସ ସ୍ୱଚରିତ୍ର ।

କିଶୋର ବୟସେ ଯାଏ ବିଦ୍ୟାଳୟ

ଅର୍ଜନ କରଇ ଶିକ୍ଷା

ଆସେ ସାଙ୍ଗ ସାଥି ଶିକ୍ଷକ ସ°ସ୍ପର୍ଶେ

ବୁଝଇ ସାମାଜିକତା ।

ଆଦ୍ୟ ଯଉବନେ ବହଇ ମଳୟ

ଆତ୍ମ ଜ୍ୟୋତି ପ୍ରଜ୍ଜ୍ୱଳନ

ବିକଶେ ବିଶ୍ୱାସ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରତିଭା

ଉଦ୍ବେଳେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ।

ବିଜ୍ଞ ପ୍ରାଜ୍ଞ ଚିତ୍ତେ କରେ ବିଶ୍ଳେଷଣ

ହୁଏ ଯେବେ ବୟ ପ୍ରାପ୍ତ

କର୍ମ ସ୍ୱକର୍ତ୍ତବ୍ୟେ ଢାଳି ମନପ୍ରାଣ

ନିଷ୍ଠା କରେ ଦୃଢୀଭୂତ ।

ପ୍ରୈ।ଢ଼ କାଳେ ନର ଜୀବନ ରହସ୍ୟ

ବୁଝେ ସରହଦ ସୀମା

ଭରସା ବିଶ୍ୱାସେ ସ୍ଥିତି ପ୍ରତିକୂଳେ

ଲଢେ କରେ ବୁଝାମଣା ।

ଭୀରୁ କାପୁରୁଷ ବିଶ୍ୱାସ ଦୁର୍ବଳ

ଅଟେ ବଡ଼ ସ୍ୱାର୍ଥପର

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ହାରେ ବାରବାର

ନୁହଁଇ ଭରସା ପାତ୍ର ।

ଆସଇ ଜୀବନେ ଶେଷେ ନିର୍ବିଶେଷେ

ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଗାଢ଼ ମତି

ବୁଝଇ ମଣିଷ କେତେ ମୂଲ୍ୟବାନ

ପ୍ରେମ ସେବା ଭକ୍ତି ଶକ୍ତି ।

କରଇ ସମୀକ୍ଷା ଆତ୍ମ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ

ବିଫଳ କେତେ ସଫଳ

ସନ୍ତୋଷ ଦାୟକ ବିଶ୍ୱାସ ଭରସା

ଜ୍ଞାନ ଦୃଢ଼ ମନୋବଳ ।