ବିରାଗ

ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶକୁ ଚାହିଁ

ଅସନ୍ତୋଷ ର ବହ୍ନି ଜ୍ବାଳା ରେ

ଜଳୁ ଅଛି ସଦା ମୁହିଁ,

ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶ କୁ ଚାହିଁ।

ଅନନ୍ତ ସୁଖର ସନ୍ଧାନ ପାଇଁ କି

ଘୁରୁ ଅଛି ନଟୁ ପରି,

ସ୍ଥିରତା ନାହଁ କି ଶାନ୍ତି ନାହିଁ

ବିଷୟ - ସୁଖ କୁ ଚାହିଁ

ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶ କୁ ଚାହିଁ।

ମୋହ ମଦିରା କୁ ପାନ ଯେ କରିଛି 

ପ୍ରମତ୍ତ ଯେ ହୋଇଅଛି,

ଭୋଗ୍ୟ ବସ୍ତୁ ର ପଛରେ ପାଗଳ

ବିବେକ ଶୂନ୍ୟ ହୋଇ

ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶ କୁ ଚାହିଁ।

କାମିନୀ କାଞ୍ଚନ ରୂପ ଯଉବନ

ପଦବୀ ବିଳାସ ବ୍ୟସନ ,

ବନ୍ଧନ କାରକ ଦୁଃଖ ଦାୟୀ ଅଟେ

 ଘୃଣାସ୍ପଦ ବୋଧ ହୋଇ

ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶ କୁ ଚାହିଁ।

ପରମାତ୍ମା ଙ୍କ ନାମ ,ଜପ ଆଉ ତପ

ସମୟ ର ଇଙ୍ଗିତ ରେ,

ବୈରାଗ୍ୟ ଆସିଲେ ସବୁ ତୁଚ୍ଛ ହୁଏ

ମନରେ ବିରାଗ ପାଇ

ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶକୁ ଚାହିଁ ।