ବିଧିର ବିଧାନ କେ କରିବ ଆନ

ବିଧିର ବିଧାନ ଏ ଆପ୍ତ ବଚନ

ଜୀବନରେ ଘଟୁ ଅଛି

ବିଧିର ବିଧାନେ ରାଜା ହୁଏ ରଙ୍କ

ଭିକ୍ଷୁ ମୁଣ୍ଡେ ପାଟ ଛତି ।

ବିଧିର ବିଧାନେ ରାଜା ରାମଚନ୍ଦ୍ର

କରନ୍ତି ବନ ଗମନ

ବିଧିର ବିଧାନେ କୈକେୟୀଙ୍କ ସ୍ନେହ

ଈର୍ଷାରେ ହୁଏ ଦହନ ।

ବିଧିର ବିଧାନେ ସତୀ ସୀତା ଭୋଗେ

ପତି ବୀରହର ଜ୍ଵାଳା

ଅଶୋକ ବନରେ ତ୍ରିଜଟା ମିଳନ୍ତି

ବୁହାନ୍ତି ସ୍ନେହର ଧାରା ।

ବିଧିର ବିଧାନେ ନଳରାଜା ଦିନେ

କାଟନ୍ତି ଘୋଡାର ଘାସ

ବିଧିର ବିଧାନ ପଞ୍ଚୁପାଣ୍ଡବଙ୍କୁ

ମିଳେନି ସ୍ୱ ଅଧିକାର ।

ବିଧିର ବିଧାନେ ପାଞ୍ଚାଳୀ ଲାଞ୍ଛିତ

ଥାଇ ବୀର ପଞ୍ଚପତି

ବିଧିର ବିଧାନେ ଭୀଷ୍ମ ପିତା ମହ

ଚୁପ୍ ହୋଇ ରହିଯାନ୍ତି ।

ବିଧିର ବିଧାନେ ଦେବକୀ ମାତା ଯେ

ବନ୍ଦୀ ଜୀବନ ବିତାନ୍ତି

ବିଧିର ବିଧାନେ ପୁତ୍ର କୁ ନିଜର

ସ୍ନେହ ଦେଇ ନ ପାରନ୍ତି ।

ବିଧିର ବିଧାନେ ବାତ୍ସଲ୍ୟ ରସରେ

ଯଶୋଦା ମାତା ଭିଜନ୍ତି

ଗୋପୀ ଗୋପାଙ୍ଗନା ଶାଶ୍ଚିତ ପ୍ରେମର

ପରଶ ଯେ ପାଇଛନ୍ତି ।

ବିଧିର ବିଧାନେ କହ୍ନେଇ ଛାଡଇ

ତାର ପ୍ରିୟ ଗୋପପୁର

ଧର୍ମର ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବା ପାଇଁ କି

ସହନ୍ତି କେତେ କଷଣ ।

ବିଧିର ବିଧାନେ ଗୋବିନ୍ଦ ଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ

ଶିଆଳି ଲତାର ତଳେ

ଜାଣି ନଥିଲା ତ ଜାରା ଶବର ତ

ଗୋବିନ୍ଦ ମୃତ୍ୟୁ ତା ହାତେ ।

ବିଧିର ବିଧାନେ ସୃଷ୍ଟି ବି ହୁଅଇ

ଧ୍ୱଂସ ଲୀଳା ବି ହୁଅଇ

ବିଧିର ବିଧାନ ଜନ୍ମ ହେଲେ ମୃତ୍ୟୁ

କିଏ ବା ଟାଳି ପାରଇ ।

ବିଧିର ବିଧାନେ ମୃତ୍ୟୁ ତ ଆସଇ

କାହାକୁ ନଥାଏ ଜଣା

କେତେ ବେଳେ କାହା ଡାକରା ଆସିବ

ବିଧିର ବିଧାନ ସିନା ।

ହେଲେ ,

ବିଧିର ବିଧାନ ଆପ୍ତ ବାକ୍ୟ ମାନି

କର୍ମ ମର୍ମ ଛାଡି ବାନି

କରମ ରଚଇ ପ୍ରାରବ୍ଧ ଜୀବର

ଏ କଥା ଭୁଲିବା ନାହିଁ ।

ବିଧିର ବିଧାନ ଘଟିବ ନିଶ୍ଚୟ

ସ୍ଵୀକାର ତାକୁ କରିବା

ନିଷ୍କାମ କର୍ମର ଅପୂର୍ବ ଝଙ୍କାର

ମନେ ଯେ ତୋଳି ଧରିବା ।

ବିଧିର ବିଧାନ ଦେବତା ଠୁ ନର

ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଅଛି

ହେଲେ କର୍ମ ପଥୁ ବିଚ୍ୟୁତ ହେବାଟା

ବିଧାନ ଯେ ନ କହିଛି ।

ପୁରୁବ ଜନ୍ମର ପ୍ରାରବ୍ଧର ଭୋଗ

ସହାସ୍ୟ ମୁଖେ କରିବା

ଏଇ ଜନମରେ ଭଲ କର୍ମ କରି

ଭବିଷ୍ୟ ନିର୍ମାଣି ଦେବା ।

ବିଧିର ବିଧାନ ଶ୍ରୀ ମଧୁସୂଦନ

କର୍ମୁ ବିରତ ନୁହନ୍ତି

ଶ୍ରୀରାମ ଚନ୍ଦ୍ର ଯେ କର୍ମରେ କର୍ମରେ

ମର୍ଯ୍ୟାଦାର ପାତ୍ର ହୋନ୍ତି ।

ଜନକ ନଳିନୀ ସତୀ ପାଞ୍ଚାଳୀ ଯେ

ଧରମ ଛାଡି ନାହାନ୍ତି

ସହାସ୍ୟ ବଦନେ ବିଧି ବିଧାନକୁ

ସ୍ଵୀକାର କରି ଅଛନ୍ତି ।

ତେଣୁ,

ବିଧି ବିଧାନକୁ ସହାସ୍ୟ ବଦନେ

ସ୍ୱୀକାରିବା ସତ୍ ସାହସେ

କର୍ମ ଧର୍ମ ପଥ ଭୁଲିବାନି କେବେ

ଏହା ଆମ ଗୀତା କୁହେ ।