ଭଉଣୀ ଥିଲେ ସିନା

ରାକ୍ଷୀ ପୁନେଇ ଆସିଛି ଆଜି

   ହସ ପସରା ଧରି

ମନକୁ ମାରି ବସିଛି ମୁନୁ

   ସବୁ ବରଷ ପରି ।

ଖେଳାଖେଳି କି ପଢାପଢିରେ

   ଲାଗୁନି ତା'ର ମନ

ନେଇଛି କିଏ ଛଡ଼େଇ ସତେ

   ଶାନ୍ତି,ସନ୍ତୋଷ ଧନ ।

କେତେ ରକମ ରାକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧିକି

   ତା' ସାଙ୍ଗସାଥୀ ଛୁଆ

ହସଖୁସିରେ ମାରନ୍ତି ଡିଆଁ

   ପିନ୍ଧି ପୋଷାକ ନୂଆ ।

ସେଇଥିପାଇଁ ମନରେ ତା'ର

   ସରାଗ ଟିକେ ନାହିଁ

ଘର କଣରେ ଝରାଏ ଲୁହ

  ରାକ୍ଷୀଟିଏକୁ ଚାହିଁ ।

ହାତଟି ତା'ର ମେଲା ପଡ଼ିଛି

  ରାକ୍ଷୀ ଗୋଟିଏ ବିନା

ହସିହସିକି ବାନ୍ଧି ଥାଆନ୍ତା

  ଭଉଣୀ ଥିଲେ ସିନା..!