ଭୃଣହତ୍ୟା

  ଦିନ ପରେ ଦିନ ମାସ ପରେ ମାସ

   ଗଡ଼ିଯାଏ ଯେତେ ବରଷ  

   ମାଆ କୋଳେ ସେ ଥାଇ 

   ଭାବୁଥିଲା କେତେ ହରଷ ll ୧ ll

 ମନରେ ସେ କେତେ ହେଉଥିଲା ଭାଳି 

  ଜନମ ଆଗରୁ ଦେଲ ଅଭିଶାପ  

  ତା' ହସ ଖୁସିର ସପନକୁ ଜାଳି 

  କରିଛ କି କେବେ ଅନୁତାପ ? II ୨ ll 

  ସୁନା ଝିଅ ପରି ଜନମ ଲଭି 

  ପାଇ ଶିକ୍ଷା ଦୀକ୍ଷା ସଂସ୍କାର  

  ସମାଜ ହିତରେ ଜୀବନ ଦେଇ 

  ଅନିଷ୍ଟ କରନ୍ତା ନାହିଁ ତୁମର ll ୩ ll

   ତା' ଆଖିରୁ ଲୁହ ଝରାଇ 

  କୁହ ତୁମେ କେତେ ପାଇଲ ସୁଖ  

 ତା' ଜୀବନକୁ କେତେ ଯେ କନ୍ଦାଇ 

  ପୂରିଲା ନାହିଁ କି ତୁମ ଭୋକ ? lI ୪ ll

 ତା' ସୁରକ୍ଷା ଆମେ ଦେଇ ପାରୁନାହୁଁ 

   କହୁ ବଡ ବଡ କଥା  

 ହେଲେ ସେ କେମିତି ସମାଜେ ବଞ୍ଚିବ 

   ନ ଥାଏ କାହାର ଚିନ୍ତା ll ୫ ll

 ତୁମେ ପରା କୁହ କନ୍ୟା ରତ୍ନ ବୋଲି 

   କୁହ ତୁମେ କନ୍ୟା ମୁକ୍ତା  

  ହେଲେ ସେହି କନ୍ୟାକୁ ଆଜି 

   କରୁଅଛ କାହିଁ "ଭୃଣହତ୍ୟା" ? II ୬ ll