ଭଙ୍ଗା ହୃଦୟ

ପ୍ରେମ ନୁହେଁ ସତେ ଫୁଲର ବଗିଚା

ପ୍ରେମ ନୁହେଁ ଖେଳ ଘର,

ପ୍ରେମ ବଗିଚାର ଫୁଲ ଯେ ତୋଳିଛି

କଣ୍ଟା ମାଡ଼େ ବାରମ୍ବାର।

ପ୍ରେମ ଅନଳରେ ଜଳିବାକୁ ହୁଏ

ଏହା ତ ପ୍ରେମର ନୀତି,

ଭଙ୍ଗା ହୃଦୟର କୋଠରୀ ଭିତରେ

ବଞ୍ଚି ଥାଏ ତାର ସ୍ମୃତି।

ଭୂଲିବାକୁ ଯେତେ ଚାହୁଁଥିଲେ ମଧ୍ୟ

ଆହୁରି ସତେଜ ଲାଗେ,

ପୂର୍ବ ଦିନ ସ୍ମୃତି ମନେ ପଡ଼େ ସବୁ

ସାଥି ନ ଥିଲେ ବି ସାଙ୍ଗେ।

କହିହୁଏ ନାହିଁ ସହିହୁଏ ନାହିଁ

ଆଖିରୁ ଲୋତକ ଝରେ, 

ହୃଦୟକୁ ଆଉ ଯୋଡ଼ି ହୁଏ ନାହିଁ

ଭାଙ୍ଗିଗଲା ପରେ ଥରେ।