ଭିଜା ମାଟିର ବାସ୍ନା

ଭିଜା ମାଟିର ମିଠା ମିଠା ବାସ୍ନା

ମୂହୁର୍ତ୍ତେ କରି ପକାଏ ମନ ମସ୍ତିଷ୍କକୁ ଆନମନା

ଛନ୍ଦ ଭୁଲେ ନୂପୁର

ତାଳ ଭୁଲେ ସୁର

    ମହକି ଉଠେ କେତେ ସମ୍ଭାବନା.....

ସେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ କରେ ଜୀବନକୁ

  ସୁବାସିତ ମତୁଆଲା ମହକରେ

ଜୀବନ ଜିଇଁ ବାକୁ ମନ ବୋଳେ 

    ତା'ର ସେ ଅମୋହ ପ୍ରେମରେ ;

ଚମତ୍କାର ସେ ଅନୁଭୁତି

ମଧୁ ମୂର୍ଚ୍ଛନାର ପବିତ୍ର ପ୍ରୀତି

ତାଳ ବଣ ପୋଖରୀ ହୁଡା ଗାଁ ଦାଣ୍ଡ

ଝାଳ ସରସର ଗାଈଆଳ ପିଲା

          ଆଉ ତା' ନୁଖୁରା ମୁଣ୍ଡ ,

ଆକାଶ ଜଙ୍ଗଲ ମା' ମାଟି

ଆଖିର ଲୁହରେ ଧୋଇ ଯାଏ

ସବୁ ରାଗ ରୋଷ ମାନ ଅଭିମାନ ଯେଉଁଠି ,

ହଁ କହିପାର ଆତ୍ମାର ଆତୁର ନିବେଦନ

      ଏକ ପ୍ରାଣ ଏକ ମନ

ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ଜୀବନ ଭିତରେ

       ଦଲକାଏ ଶୀତଳ ପବନ ,

ବେସୁରା ଜୀବନକୁ ସୁରଟିଏ ଦେବା ପାଇଁ

ଭିଜା ମାଟିର ବାସ୍ନା ଟିକିଏ ଲୋଡା

     ଆଉ ହୁଏତ ଅଧିକ କିଛି ନାହିଁ ....