Library
Profile
ଭିଜା ମାଟିର ବାସ୍ନା
ଭିଜା ମାଟିର ବାସ୍ନା
ବରଷା ଆସି ଭିଜେଇ ଦିଏ
ମାଟିକୁ ଯେବେ ଥରେ
ମାଟିର ଭିଜା ମହମହ ବାସ୍ନା
ମନ ହୃଦୟ ଭରେ
ଚାଷୀଭାଇଟି ହଳ ଲଙ୍ଗଳ ଜୋଚି
ସୁରିଲା ଗୀତ ସୁରେ
ପାଣି କାଦୁଅ ମାଟି ମଟାଳ ସାଥେ
ଆଖିରେ ସ୍ବପ୍ନ ହଜାରେ ଭରେ
ତା ପାଇଁ ସିନା ଶାନ୍ତିର ନିଦ ଆଖିକୁ
ମଣିଷ ଭାବେ କି ତା ଦୁଃଖ ଥରେ
ଭିଜା ମାଟିର ବାସ୍ନା ସାଥେ କିଏ କେତେ
କାହାକୁ ସଦା ଝୁରେ
ପାଣି ପଙ୍କ ଭିତରେ ବସି ମୁଠାଏ ଅନ୍ନ
ଚାଷୀର ଅଧା ପେଟ କି ପୁରେ
ଆକାଶ ଉଆସୁ ମେଘ ସଵାରୀରେ ବର୍ଷା
ଆସୁଛି କି ନା ବାରେ
ଗୁଣି ହରି ଫେଡ଼ି ମିଶେଇ ଜୀବନ ତରୀ
ଖୋଜେ ଭିଜା ମାଟିମାଆ ଭିତରେ
କେ କେତେ ସ୍ବପ୍ନ କରି ବାସ୍ତବ କେତେ
କାମନା ବୃତ୍ତ ପରିଧିରେ
ଭିଜା ମାଟି ଗନ୍ଧରେ ଫୁଲମାଳ ଗୁନ୍ଥି
ସ୍ବସ୍ତି ସ୍ବସ୍ତି କହି ଆନନ୍ଦରେ
ଚାଷୀର ଅଶ୍ରୁ ଗଙ୍ଗା ଯମୁନା ହୋଇ
ଭିଜା ମାଟିକୁ ଧୋଇ ଉର୍ବରେ
ମନ ଚାତକ ଚାତକୀ ପାଖେ ଅଭିସାରେ
ଭିଜା ମାଟିର ଭୁରୁ ଭୁରୁ ବାସ୍ନାରେ
ଗୁଳ୍ମ ରୁ ଦ୍ରୁମ ମାଟି ବାସ୍ନାରେ ପଲ୍ଲବିତ
ଶୁଶୋଭିତ ସବୁଜିମା ଭାରେ
ସୈନିକ ଭାଇ ଭିଜା ମାଟିର ବାସ୍ନା ପାଇ
ଦେଶ ରକ୍ଷା କରେ
ଯେଣିକି ଗଲେ ମାଟିର ବାସ୍ନା ଲାଗେ
ଏକା ଏକ ପରିବାରେ
ମାତୃଭୂମି ମାତୃଭାଷା ଜନନୀ ପରି
ଭିଜା ମାଟି ଅମୃତ ଭଣ୍ଡାରେ
ଭିଜାମାଟିର ସ୍ବପ୍ନ ବୁଣି ସାମ୍ୟ ମୈତ୍ରୀ ଛାଣି
ପ୍ରୀତିପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୀତି ଗାଇରେ ।
