"ଭିଜା ମାଟି "

"ଭିଜାମାଟି "

ପ୍ରଲୋଭିତ କରେ ନିଜ ଗାଆଁ ସଦା 

     ବାଲ୍ୟ ସ୍ମୃତି ଭିଜା ମାଟି,

କେତେ ଖେଳ ନାଚ ଦେଖିଛି ସେ ମାଟି

     ଭରିଛି ମମତା ପ୍ରୀତି |

ଜନମ ବେଳାରେ ଜଳିଥିଲା ସେଠି

     ପହିଲେ ଏନ୍ତୁଡ଼ି ନିଆଁ,

ତା ମାଟି କାନ୍ଥରେ ଲେଖାହେଲା ମୋର

     ସଠିଘର ପରା ନୂଆ |

ସେ ମାଟି କୋଳରେ ହାମ୍ବୁଡ଼ି ହାମ୍ବୁଡ଼ି

     ଚାଲି ଶିଖିଲି ମୁଁ ଧିରେ,

କେତେ ଯେ ପଡିଛି ସେ ମାଟି ବୁକୁରେ

     ଖେଳିଛି ତାର ଧୂଳିରେ |

ଗାଆଁ ନଈକୂଳ ଆମ୍ବ ତୋଟା ମାଳ

     ଗାଆଁ ର ଶୀତଳ ବାଆ,

ଭରିଦିଏ ମନେ କେତେ ଯେ ଆନନ୍ଦ

     ଭୁଲିହୁଏ ନାହିଁ ତାହା |

ଗାଆଁ ବିଦ୍ୟାଳୟ ସ୍ମୃତି ବିଜଡିତ

     ଗୁରୁଜୀଙ୍କ ମାଡ଼ ଗାଳି,

ଖେଳ ପଡିଆରେ ନା ନା ଜାତି ଖେଳ

     କେବେ ହେବନାହିଁ ଭୁଲି |

ପୂଜା ପlରଵଣେ କେତେ ସାଜସଜ୍ଜା

     ହୁଏ ମୋର ଗାଆଁ ମାଟି,

କେତେ ରାଗ ରୁଷା ମାନ ଅଭିମାନେ

     ବିତିଛି ଯେ ଦିନ ରାତି |

ପହିଲି ଯୌବନେ ମାଖିଦେଇଥିଲା

      ସେ ମାଟି ମୋ ଦେହେ ରଙ୍ଗ,

ଆର ସାହିର ସେ ଗୋରୀ ଝିଅଟା ତ

      ଭରିଥିଲା ପ୍ରୀତି ରାଗ |

ବାହାଘର ବେଳେ ହଳଦୀ ପାଣିରେ

       ଗାଆଁ ମାଟି ଭିଜିଥିଲା,

ମଙ୍ଗନ ବେଳାର ଶୁଭ ଶଙ୍ଖ ଧ୍ୱନି

       ପ୍ରଥମେ ସେ ଶୁଣିଥିଲା |

ସୁନାର ଫସଲ ଦେଇଛି ଅଜାଡି

       ସବୁ ସୁଖ ଦିଏ ଖୋଜି,

ଜୀବନର ସବୁ ସୁଖର ଦୁଃଖର

       ସ୍ମୃତିରେ ଯାଇଛି ଭିଜି |

ମରିଗଲା ପରେ ତା ମଶାଣି କୋଳେ

       ଜଳିଯିବ ମୋର ଜୁଇ,

ମୋ ସ୍ମୃତିରେ ଭିଜା ମାଟି ମୋ ଗାଆଁର

       କେବେ ଭୁଲି ଯିବ ନାହିଁ |