ବହି

ଏମିତି ଏକ ଅମ୍ରୁତଲଗ୍ନରେ

ସୁନ୍ଦର ସୁରଭିତ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ

ପାରିଜାତ ପୁଷ୍ପ ପରି ବହି

ସଦାସର୍ବଦା ରେ ସଂଯୋଜିତ

କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ମର୍ତ୍ତ୍ଯରେ। 

ବହି ତ ସବୁବେଳେ

ଭାଇ ବନ୍ଧୁ କୁଟୁମ୍ବ ସହିତ

ପ୍ରାଣ ମନ, ବୁଦ୍ଧି ବିବେକ ଆହ୍ବାନ

ନିଖିଳ ଚେତନା ଦିଗରେ। 

ପଢିଦେଲେ ଜ୍ଞାନ

ଲେଖିଦେଲେ ପ୍ରେମ

ଥାପି ଦେଲେ ଧର୍ମ  

ସଦାନନ୍ଦ ଅକ୍ଷର ଅକ୍ଷରେ। 

ଜଡ ଜୀବର ସଂଗମ 

ମହତ୍ତର ଅମୂଲ୍ଯଆହ୍ୱାନ 

ବେଦନା ଓ ସମବେଦନାର

ନୀରବ ନୀଖୁଣ ସଂପର୍କ ରେ। 

ବହି ତ ହିରଣ୍ୟ ଗର୍ଭ

ସ୍ୱସ୍ତିକ ଆସ୍ତିକ ଅର୍ଘ୍ୟ

ଶବ୍ଦକୁ କାନଡେରିଥିବା

କୋମଳ କୁହୁକ ଗାମ୍ଭୀର୍ଯ୍ୟ

ଜୀବନର ସାଥି ସହିତରେ। 

କାରଣ ଅକାରଣର ବିଶ୍ବାସ

ଆସ୍ଥା ଓ ସାମର୍ଥ୍ଯ କୁ ନେଇ

ବହିର ସାହିରେ ସ୍ୱପ୍ନ

ନିତି ଉଠେ ନିତି ଫୁଟେ

ସୀମାହୀନ ଦରିଆକୁ ଛୁଇଁ

ଆଟୋପର ବେଳାଭୂମିପରେ

ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ଭାଷା ହୋଇଯାଏ

ଶିକ୍ଷା ସଂସ୍କୁତି ର ଝଙ୍କାରରେ।