ଭଗବାନ ଏଠି ଅସହାୟ

ପବିତ୍ର ଫଗୁଣ ପୁନେଇଁ ଲଗନେ

ବିମାନ ରେ ରାଧା ମାଧବ 

ଅବିର ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗେଇ ଦେଲେଣି

ବିଭୋରେ ସକଳ ମାନବ 

ଗାଆନ୍ତି ବସନ୍ତ ରାସ ର ସଙ୍ଗୀତ

ଭୋଗ କରି ଚଣା ସାକର

ମନେ ମନାସନ୍ତି ସୁଖ ଆଉ ଶାନ୍ତି

ଉତ୍ଫୁଲ୍ଲିତ ହେଉ ସଂସାର 

ହୋଲି ପିଚକାରୀ ରଙ୍ଗରେ ଭରି

ଖେଳନ୍ତି ସକଳ ଜନତା

ଉତ୍ସବ ଆନନ୍ଦେ ପାଳନେ ବିଭୋର

ଅରି ଭୁଲି ବଢେ ବନ୍ଧୁତା 

ପବିତ୍ର ଏ ରଙ୍ଗ ଉତ୍ସବ ବନ୍ଧୁରେ

ଅଧୀର ହୁଅଇ ମନ

ରାଧା,କୃଷ୍ଣ ଙ୍କର ଅପୂର୍ବ ମିଳନ

ମନ ହୁଏ ଛନ ଛନ 

ଆଜିତ ଜୀବନ ଅରମା ରାସ୍ତା ରେ

ଖେଳ କାଳ ଭଳି ଲାଗଇ

ମଣିଷ ନିଜର କାଳ କୁ ଡାକିଛି

ନିଜେ ନିଜର ତ ଭଗାରି

ସାବଧାନ ହୁଅ ଏଠି ଭଗବାନ

ଅସହାୟ ନିଜେ ନିଜକୁ

ମଣିଷେ ମଣିଷ ବଇରି ହୋଇଲେ

କିଏ ବା ରଖିବ କାହାକୁ