ଭଦ୍ରମୁଖା

ସୁନ୍ଦର ବଦନ ତଳେ ଲୁଚିଥାଏ

ମଣିଷର ଭଦ୍ରମୁଖା,

ଆଚାର ବ୍ୟବହାର, କର୍ମ ମଧ୍ୟରୁ

ମିଳିଥାଏ ତା'ର ଦେଖା,

ଯେତେ ଢାଙ୍କି ରଖିଲେ,

ଦିନେ ସେ ମୁଖାଟା ସର୍ବ ଦର୍ଶନୀୟ

ହୋଇଉଠେ ବେଳେବେଳେ, 

ନାହିଁ ଏଥିରେ ସନ୍ଦେହ ତିଳେ ।

ଭଦ୍ରମୁଖା ପିନ୍ଧି ଲୋକ ଦେଖାଣିଆ

ତୁଣ୍ଡ ପେଟକୁ ଅଲଗା,

କରି ବିଭତ୍ସତା ରୂପ ମନ ମଧ୍ୟେ

ସାଇତେ ଯେଉଁ ଅଭାଗା

Advertisement

,

ନୁହେଁ ସେ ହିତାକାଂକ୍ଷୀ,

ସମାଜ ମଙ୍ଗଳ ସାଧନରେ କେବେ

ନଥାଏ ତାହାର ଆଖି,

ସେତ କାହା ଭଲେ ନୁହେଁ ସାଖି ।

ବାହାର ଭିତର ମୁଖଟି ଯାହାର

ଅଟଇଟି ସମଭାବ,

ସିଏ ସଭିଙ୍କଠୁ ଆଦର ସମ୍ମାନ

ନିଜ ଗୁଣେ କରେ ଲାଭ,

ଭଦ୍ରମୁଖା ଦେଖାଇ,

ତା'ର ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ବ ସ୍ନେହ, ପ୍ରେମେ ବାନ୍ଧି

ଦିନ ସେଯେ କାଟୁଥାଇ,

ଆନ ମୁଖେ ହସ ଭରୁଥାଇ ।