ଭଦ୍ରମୁଖା

ଭଦ୍ରମୁଖା

*******

କବିଶ୍ରୀ ଗଗନ କୁମାର ଦାଶ

--------------------------------

ସମାଜରେ ଆଜି ଅତ୍ୟାଚାର ଚାଲେ

ଭଦ୍ରମୁଖା ପିନ୍ଧିକରି,

ମଦଟୋପେ ଆଉ ମାଂସଫୁଟେ ପାଇଁ

ହୋଇଥାନ୍ତି ମରାମରି ।

ଭୋଟ ଭୋକକୁ ମାରିବା ପାଇଁ କି

ଏହି ଭଦ୍ରମୁଖା ଜନ,

ନେତାଙ୍କ ପଛରେ ଧାଉଁଥାନ୍ତି ଏଠି

ଭୁଲି ମାନ ସନମାନ ।

ଭଦ୍ରମୁଖା ପିନ୍ଧି ରାଜନେତା ଦେଖ

ଗରିବଙ୍କୁ ଠକି ଖାଏ,

ଭଦ୍ରମୁଖା ପିନ୍ଧା କୁଜି ନେତାମାନେ

କୁକୁର ଭଲି ଗୋଡାଏ ।

ଭଡ଼ାରେ ଜନତା ଜିନ୍ଦାବାଦ କହି

ଭାତ ଡାଲମା ଖାଆନ୍ତି,

ଦୁଇଶହ ଟଙ୍କା ଧରିଣ ଅଣ୍ଟାରେ

ଜିନ୍ଦାବାଦ କହିଥାନ୍ତି ।

ଗରୀବ ଧନରେ ଉଡଙ୍ଗ କରନ୍ତି

ଭୁଲନ୍ତି ଭଗିନୀ ଜାୟା,

ଭଦ୍ରମୁଖାଙ୍କର ଅଡୁଆ ଜାଳରେ

ପଶି ନ ପାରି ମାୟା ।

ଭଦ୍ରମୁଖା ପିନ୍ଧି ଭଣ୍ଡାଇ ଥାଆନ୍ତି

ଭାଇକୁ କରି ଭଗାରି,

ଉଲ୍ଳକ ସଜାନ୍ତି ଜ୍ଞାନୀ ଗୁଣୀଙ୍କର

ମିଥ୍ୟାକୁ ପାଥେୟ କରି ।

ଆଖି ଥାଉ ଅନ୍ଧ ହୁଅନ୍ତି ଜନତା

ପାପେ ହୁଅନ୍ତି ଜଡ଼ିତ,

ଜତୁରସ ଯଦି ଓଠରେ ଲାଗିବ

ହସିବ ଜନ ଜଗତ ।

ଜତୁ ଗୃହ ଦେଖି ପ୍ରାସାଦ ଭାବନ୍ତି

ହାତଟି ଜଞ୍ଜିରେ ବନ୍ଧା,

କିଛି ଅର୍ଥ ପାଇଁ ଜୀବନ ବିକନ୍ତି

ଛାଡିଣ କୌଳିକ ଧନ୍ଧା ।

ପ୍ରତି ଜନପଦ ବୁଲି ବୁଲି ନେତା

ମାଗଇ ଭୋଟର ଭିକ୍ଷା,

ପାଞ୍ଚଶହ ଟଙ୍କାରେ ବିକ୍ରି ହୋଇଯାନ୍ତି

ନ ଜାଣନ୍ତି ଶିକ୍ଷା ଦୀକ୍ଷା ।

ଜଗୁଆଳୀ ଭଲି ନେତାର ପଛରେ

ଗୋଡାନ୍ତି ଦିବସ ରାତି,

ରାତି ଅନ୍ଧକାରେ ଅନ୍ୟାୟ ଅନିତୀ

ଧର୍ଷଣେ, ଶୋଷଣେ ମାତି ।

ଭଦ୍ରମୁଖା ଜନ ଅଟଇ ଜଘନ୍ୟ

ଚିହ୍ନିବା ଏହାକୁ କଷ୍ଟ,

କେବେ ସେ କୁକୁର କେବେ ସେ ଜମ୍ବୁକ

ବହୁରୁପୀ ମତି ଭ୍ରଷ୍ଟ ।

ଦିନ ଦ୍ୱିପହରେ ଜନାନା ମହତ

ଲୁଟି ନିଏ ଭଦ୍ରମୁଖା,

ଗାଁ ଗହଳିରେ ଗଳିକନ୍ଦି ଠାରେ

ରାତିରେ ହୁଅଇ ଦେଖା ।

ଜଳୋଚ୍ଛ୍ବାସ ପରି ଭଦ୍ରମୁଖାଙ୍କର ଗରବେ ଛାତି ଫୁଲଇ,

ଜଳ୍ପନା ପରାୟେ ଘୁରି ବୁଲୁଥାନ୍ତି

ଜଲ୍ଳାଦ ପରି ଦିଶଇ ।

ଗର୍ଭରେ ତାହାର ଭରପୁର ଜହର

ପେଟରେ କୁଟିଆ ମନ,

ନାରୀ ଦେଖିଦେଲେ ମନରେ ଭାବଇ

ସୁଖେ କରିବ ଜମ୍ଭନ ।

ଜାତି କର୍ମ ତାଙ୍କ ନୁହଇ ଉଚିତ

ଜାଡତା ତାଙ୍କର ଗୁଣ,

ପ୍ରତ୍ୟେକ କଥାରେ ଜାହିର କରନ୍ତି

ଏହି ଭଦ୍ରମୁଖା ଗଣ ।

ଦୂରେଇ ରୁହହେ ଗୁଣି ଜ୍ଞାନୀ ଜନେ

ଏହି ଭଦ୍ରମୁଖା ଠାରୁ,

ବେଳ ଥାଉ ଥାଉ କେଶକୁ ସଜାଡ

ବଞ୍ଚି ଯିବ ମରୁ ମରୁ ।