ଭାରତ ଜନନୀ

ବିଶ୍ୱରେ ଭାରତ ଜନନୀ ପରି ଦେଶଟେ କାହିଁ ।

ବିଭେଦତା ମଧ୍ୟେ ଏକତା ଏଠି ବିରାଜୁ ଥାଇ ।।

ପାହାଡ ପର୍ବତ ପୂରିଛି ଯାର ଭୂଖଣ୍ଡ ଯାକ ।

ନଦ ନଦୀ ହ୍ରଦ କାନନ ଶୋଭା କରେ ବର୍ଦ୍ଧିତ ।।

ଦିଲ୍ଲୀ ରାଜଧାନୀ ଯାହାର ଅଟେ ହୃଦ ମନ୍ଦିର ।

ଶାସନର ଡୋରି ସେଠାରୁ ଟଣା ଅନ୍ୟ ପ୍ରାନ୍ତର ।।

ଚାରିଦିଗେ ଚାରି ମହନଗରୀ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ।

ଶହଶହ ଗ୍ରାମ ସହର ଶୋଭା କରେ ବର୍ଦ୍ଧନ ।।

ଗଙ୍ଗା ଯମୁନା ଗୋଦାବରୀ ଆଦି ପବିତ୍ର ନଈ ।

ଶସ୍ୟ ଶ୍ୟାମଳା କରୁଛନ୍ତି ଯାର ଉର୍ବର ଭୂଇଁ ।।

ଚାରିଧାମ ଏଠି ବିରାଜେ କହେ ଅତୀତ କ୍ରୀର୍ତ୍ତୀ ।

ଆତ୍ମଜ୍ଞାନ ଏଠୁ ଉଦଭବ ଜ୍ଞାନ ମଧ୍ୟେ ଶ୍ରେଷ୍ଠଟି ।।

ଗୀତାଜ୍ଞାନ ଯେଉଁ ମାଟିରେ କୃଷ୍ଣ କରିପ୍ରକାଶ ।

ସ୍ତବ୍ଧ କରିଦେଲେ ପୃଥିବୀ ସହ ବାୟୁ ଆକାଶ ।।

ଭରତ ନାମରେ ରାଜନ ତାଙ୍କ ନାମାନୁସାରେ ।

ଭାରତର ନାମ କରଣ ହୋଇଅଛି ମହୀରେ ।।

କେତେ ବୀରବୀରା ଏଠାରେ ଜନ୍ମ କରି ଗ୍ରହଣ ।

ଦେଶ ମାତୃକାର ସେବାରେ ଜୀବନ ଉତ୍ସର୍ଗ୍ରୀଣ ।।

ଯେଉଁ ଦେଶେ ଥିଲେ ଜନମି ଆମ ଜାତିର ପିତା ।

ବିଶ୍ୱକୁ ଦେଇଯାଇଥିଲେ ଅଂହିସାର ବାରତା ।।

ଭାରତ ମାତାର ଚରଣ ସଦା ମୁଁ ବନ୍ଦୁଥିବି ।

ବିଶ୍ୱ ଦରବାରେ ତାହାର ଟେକ ଦିନେ ରଖିବି ।।