ଭାରତ ବନ୍ଦନା

ଆତ୍ମୀୟତା ଭରା    ନିବିଡ଼ ସମ୍ବନ୍ଧେ

ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଯା'ର ପରିପାଟୀ

ଦିଗନ୍ତେ ପ୍ରସାରି    ଅପୂର୍ବ ସୁଗନ୍ଧେ

ମହକେ ଭାରତ ମାଟି ।

ବକ୍ଷୁ ଯା'ର ବହେ ପୁଣ୍ୟତୋୟା ଗଙ୍ଗା

ଗଳେ ଶୋହେ ପାରିଜାତ

ଚରଣେ ସାଗର    ମସ୍ତକେ ତ୍ରିରଙ୍ଗା

କାଳେ କାଳେ ପ୍ରତିଭାତ ।

ସକଳ ସମ୍ଭାରେ   ବିଭାମୟୀ ତୁମେ

ଆଶିଷଦାୟିନୀ ମାତା

ଧନ୍ୟା ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା    ଅପରୂପା ଭୂମେ

ମଞ୍ଜୁଳେ ବିହିଛି ଧାତା ।

ବିବିଧ ଭାଷାର  ପୁଷ୍ପେ ସଦା ଶୋହେ

କ୍ଷେତ୍ର ଏ' ଗୌରବଭରା

ସକଳ ଜାତିର  ବେଶଭୂଷା ମୋହେ

ଲାବଣ୍ୟ ତୋ' ମଧୁକ୍ଷରା ।

ମିଳିତ ଭାବର   ଆବେଗେ ସ୍ପନ୍ଦିତା

ବନ୍ଧନେ ମମତ୍ବ ଜାଗେ

ବିମଳା କମଳା     ଅମରବନ୍ଦିତା

ବିହ୍ବଳେ କରୁଣା ମାଗେ ।

ପରମ୍ପରା ଗତ     ପାବନକାରିଣୀ

ଦିବ୍ୟମୟୀ ଅନିଷାରେ

ଧନଧାନ୍ୟେ ଧନ୍ୟା   ସମ୍ପଦଧାରିଣୀ

ମହିୟସୀ ଅଭିସାରେ ।

ଜୀଵିକା ଦାୟିନୀ   ଭବ୍ୟ ରତ୍ନଗର୍ଭା

ଜନମି ତୋହରି ଗର୍ଭେ

ଶାନ୍ତି ପ୍ରୀତି ମୈତ୍ରୀ ବଳେ ସର୍ବେସର୍ବା

ମଥା ତୋ' ଉନ୍ନତ ଗର୍ବେ ।

ଜଳସ୍ଥଳେ ଭରା    ଶାଦ୍ବଳ ହରିତ

ପ୍ରକୃତି କି ଶୋଭାମୟୀ

ବୁଧଜନ କଣ୍ଠେ     ଅମ୍ଳାନ ଚରିତ

ଇତିହାସ କାଳଜୟୀ ।

ଭୁବନବିସ୍ତାରୀ ଶୌର୍ଯ୍ୟେ ଭରା ମହୀ

ପ୍ରସାରେ ସଂସ୍କୃତି ପ୍ରଥା

ବିଶ୍ବେ ଗୁଞ୍ଜରିତ    ଗଉରବେ ଯହିଁ

ଉତ୍ଥିଥ ସୁଉଚ୍ଚେ ମଥା ।

ଗରିମାବନ୍ତ ତୋ'  ସାରସ୍ୱତ ଜ୍ଞାନେ

ସନ୍ତତି ପ୍ରଥିତଯଶା

କଣ୍ଠେ ଜ୍ଞାନାମୃତ   ପିପାସୁ ସନ୍ଧାନେ 

ଆତୁରେ ଏ' ଭବ୍ୟରସା ।

ଚରଣେ ବନ୍ଦନା  କରେ ମୁକ୍ତି ଆଶେ

ଭକ୍ତି ପ୍ରୀତି ଅନୁରାଗେ

ମାତୃଅଙ୍କ ପ୍ରେମେ  ପ୍ରତି ଅବକାଶେ

ଅଭୟ ଆଶିଷ ମାଗେ ।