ଶୁଣ ହେ ପ୍ରଭୁ ଏ ଥର

ଜଗତର ନାଥ ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ

ଗୁହାରି ନ ଶୁଣ କିଆଁ

ମହାମାରୀ ଆସି ଗ୍ରାସିଲା ପୃଥିବୀ

ଶୁଖିଲା ମାନବ ହିଆ ।

ବିଜ୍ଞ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଡାକ୍ତର ଔଷଧ

ଚିହ୍ନି ପାରିଲେନି ରୋଗ

ବିଚରା ଗରୀବ ଓପାସେ ମରଇ

ବୁଝୁନ କିଆହେଁ ଭୋକ ।

ଶିକାରୀ କବଳୁ ମୃଗୁଣୀ ଜୀବନ

ପ୍ରଭୁ ତୁମେ ରକ୍ଷା କଲ

କୋଟି ବସ୍ତ୍ର ଦାନେ ଦ୍ରୌପଦୀ ମାତାର

ଲଜ୍ୟା ତୁମ୍ଭେ ନିବାରିଲ ।

ଦ୍ଵାପର ଯୁଗରେ ବଦ୍ଧିଲ ରାବଣ

ତ୍ରେତୟାରେ ମାମୁଁ କଂସ

ଏ ଘୋର ବିପଦୁ ଉଦ୍ଧାର କରହେ

ମହାମାରୀ କରି ନାଶ ।

ଜଣେ ଭକତର ଦେଖି ପାର ନାହିଁ

ନୟନୁ ଝରିବା ଲୁହ

କେମିତି ସହୁଛ ଆହେ ଜନାର୍ଦ୍ଦନ

ଅସଂଖ୍ୟ ହୃଦୟ କୋହ ।

ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗେ ଶୁଭେ ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି ପ୍ରଭୁ

ଅହରହ ଜଳେ ଜୁଇ

ସବୁ ଜାଣି ଶୁଣି କାହିଁକି ଗୋସାଇଁ

ନିରବେ ଯାଉଛ ସହି ।

ତୁମ୍ଭେ ନ ରଖିଲେ ଆଉ କେ ରଖିବ

ସୁନ୍ଦର ସୃଷ୍ଟି ତୁମ୍ଭର

ଲୋପ ପାଇଯିବ ମାନବ ସମାଜ

ଶୁଣ ହେ ପ୍ରଭୁ ଏଥର ।

ଶୁଣ ହେ ପ୍ରଭୁ ଏ ଥର