ବିଶ୍ବାସୀ

ଜୀବନ ଶୈଳୀକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରେ

ବିଶ୍ଵାସର ଭାବଧାରା

ଏପରି ବୃକ୍ଷକୁ ରୋପ ନାହିଁ ବନ୍ଧୁ

ବଢିବ ଦୁଃଖର ଚାରା ।

ମନୁଷ୍ୟ ବଦଳେ ଋତୁ କାଳ ଦେଖି

କୁକୁର ବଦଳେ ନାହିଁ

ଯଦି ବା ମାଲିକ ଦେଇ ଥାଏ ମୁଠେ

ତାକୁ ନିତି ଝୁରି ଥାଇ ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଈଶାରା ମାନି ଚଳୁ ଥାଏ

ଯେହ୍ନେ ପୁରାତନ ଭୃତ୍ୟ

କିନ୍ତୁ ଏ ମାନବ ପଶୁ ଠାରୁ ହୀନ

କୃତଘ୍ନ ହେବାଟା ସତ୍ୟ ।

ଦ୍ଵାରପାଳ ରୂପେ ନିୟୋଜିତ ହୋଇ

ବଢାଏ ସୁରକ୍ଷା ବଳ

ଶତୃ ପ୍ରବେଶର ଆହଟ ପାଇଲେ

ଭାଙ୍ଗି ଦିଏ ଥଳ କୂଳ ।

ସ୍ବାମୀ ପ୍ରଭୁ ଭକ୍ତି ସର୍ବଦା ହୃଦୟେ

ଯାହା ନମାନନ୍ତି ପୁଅ

ଏପରି ବିଶ୍ବାସୀ ଜୀବେ କର ଦୟା

ଯେତେ ଅଛି ଢାଳି ସ୍ନେହ ।

ମନୁଷ୍ୟ ମନରେ କୁତ୍ସିତ ଭାବନା

କଥା ଦେଇ ଯାନ୍ତି ଦୂରେ

ଏକା କୁତ୍ତା ରହେ ଚିର କାଳ ସାଥୀ

କାନ୍ଦେ ସେ ଶ୍ମଶାନ ତୀରେ ।