ବୈଶାଖକୁ ସ୍ବାଗତ

ବୈଶାଖର ଧୁଧୂ      ଖରାକୁ ଡରିକି

         ଚାଷୀ ହୁଡେ ନାହିଁ ଚାଷ

ବିଚରା ପଥିକ      ପଥେ ଚାଲୁ ଚାଲୁ

         ଜଳଛତ୍ରେ ମେଣ୍ଟେ ଶୋଷ।

ଅଂଶୁଘାତ ଭୟ     ମନରୁ ପାଶୋରି

         ବୃକ୍ଷ ଛାୟା ତଳେ ବସି

ଖରା ଲେଉଟାଣି     ବେଳାକୁ ଅନାଇ

          ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭଇ ହସି।

ପ୍ରଚଣ୍ଡ ତାତିକୁ     ଡରେ ନାହିଁ ବୃକ୍ଷ

         ମଉନେ କରେ ସ୍ବାଗତ

ପ୍ରକୃତିର ଗତି     ପ୍ରକୃତିର ବିଧି

         ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ହିତ।

ବୈଶାଖ ଆଙ୍କଇ    ପାହାଡ଼ ଚୂଡ଼ାରେ

          ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ବର୍ଣ୍ଣ ବିଭା

ଶୀତଳ ପୃଥିବୀ    ସଂଖୋଳି ସଜାଏ

          ଅଶିଣ କ୍ଷେତ୍ରର ଆଭା।

ଆକାଶର ସ୍ଵପ୍ନ     ଭିଜା ବରଷାର

         ସତ ହୁଏ ଖରା ପରେ

ବଞ୍ଚିବାର ସ୍ବପ୍ନ     ମଣିଷ ପାଇଁକି

         ସାକାର ହୁଏ ମହୀରେ।

ବୈଶାଖ ଆସିଛି    ଯେତେ ଦୁଃଖ ଦେଉ

         ସ୍ବାଗତ କରିବା ଆସ

କାଲି ପାଇଁ ସୁଖ      ବାର୍ତ୍ତା କିଛି ଦେଇ

         କରୁ ତା ରୂପ ପ୍ରକାଶ।