ଅସ୍ତିତ୍ଵ - ୨

ତୁମେ ସିନା ଚାଲିଗଲ ଛାଡ଼ି

ସାଜି ଆଉ କା' କବିତାର କାବ୍ୟ ନାୟିକା

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ ନିତି

ମୋ ଡାଈରୀର ପ୍ରତି ଫର୍ଦ୍ଦେ ଏକା ଏକା ।

ତୁମେ ସିନା ଆଡ଼ କଲ ମୋତେ

ତୁମ ହୃଦ କନ୍ଦରରୁ ସବୁ ଦିନ ପାଇଁ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ରଖିଛି କେବେଠୁ

ମନ ମୁକୁରରେ ଜାଗା ତମ ପାଇଁ ।

ତୁମେ ସିନା ଦେଇ ଅଛ ଧୋଇ

ମନ ଆଲବମରୁ ମୋ ସ୍ମୃତିରାଜିକୁ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ସାଉଁଟୁଛି ସେଥି ତୁମର

ପ୍ରତିଟି ସେ ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତିପାଖୁଡ଼ାକୁ ।

ତୁମେ ସିନା ଭୁଲିଗଲ ମୋତେ

ପିଆଇଣ ପୀରତି ଜହର

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ସାଇତିଛି ତୁମ ସେ

ପ୍ରତିଟି ଅସ୍ତିତ୍ବ ମିଠା ଅତୀତର ।