ଅପୂର୍ବ ଉଲ୍ଲାସ

ଶେଫାଳୀ ହସୁଛି ମହକ ବିଞ୍ଚୁଛି

ମଳୟ ବହୁଛି ଧିରେ

ଆମ୍ବଡାଳେ ବସି କୋଇଲି ଗାଉଛି

ପ୍ରଣୟ ବିଭୋର ସ୍ୱରେ I

ମେଘ ବରଷୁଛି ଟୁପୁରୁ ଟୁପୁରୁ

ଶୀତଳ କରୁଛି ମନ

ଆକାଶ ବୁକୁରେ ବିଜୁଳି ଖେଳୁଛି

ଜୋଛନା ଢାଳୁଛି ଜହ୍ନ I

ମଧୁର ମଧୁର କଣ୍ଠସ୍ୱର ଟିଏ

କାନରେ ପଡୁଛି ଆଜି

ଚଉଦିଗ ଦେଖ ଝୁମି ଯାଉଛି ଲୋ

ମନ ଯାଏ ହଜି ହଜି I

ମରମ ତଳର ଅକୁହା କାହାଣୀ

ଓଗାଳୁନି ଆଉ ବାଟ

ହର୍ଷ ଉଲ୍ଲାସର କୂଳୁ କୂଳୁ ତାନ

କାନେ ପଡେ ଅବିରତ I

ଓଠର ଫାଙ୍କରୁ ଛିଟିକି ପଡୁଛି

ହସର ଫୁଆର ଟିଏ

ରଙ୍ଗର ରୋଷଣୀ ଦେଖି ଦେଖି ଆଜି

ମନ ପୁଲକିତ ହୁଏ I

ନୀଳ ନିର୍ଜନର ନୂପୂର ଧ୍ୱନିରେ

ଛଳ ଛଳ ହୁଏ ଛାତି

ନୀଳ ଆଖିତଳେ ଦେଖ କେଉଁପରି

ହସିଲାଣି ଜହ୍ନରାତି I