ଅନୁତପ୍ତ

ଚକ ଘୁରୁଥାଏ ଅଖ ଘୁରୁଥାଏ

ଘୁରି ପଡୁଥାଏ ପହି

ସଂସାର ମଧ୍ୟରେ ଘର କରିଥିଲେ

ଜୀବନରେ ତ୍ରୁଟି ହୋଇ l

ମନ ଚଞ୍ଚଳ ରେ ବୁଦ୍ଧି ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୁଏ

ବୁଝି ସୁଝି ନ ପାରଇ

ମନର ଆବେଗେ ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ

ଭୁଲ୍ ମାତର କରଇ l

ଜୀବନେ ଭୁଲ୍ ସୁଧାର ହୁଅଇ

ପଶ୍ଚାତାପରେ ବଦଳି

ନିମିଷ ମାତ୍ରକ ଭୁଲ୍ ପାଇଁକି

ଜୀବନରେ ପୋଡି ଜଳି l

ଚାଲୁ ଚାଲୁ ବାଟେ ଜାଣି ବା ନ

ଜାଣି କେବେ ଅବା ତ୍ରୁଟି ହୁଏ

କେବେ ବା କ୍ରୋଧରେ କେବେ

ବିବଶରେ ବିଚାର ବୁଦ୍ଧି ହରାଏ l

ଜଣାନ୍ତେ ହେଉ ବା ଅଜାଣତେ ହେଉ

ହୁଏ ଯେବେ ଅପରାଧ

ଏକଇ ବିକଳ୍ପ ଶାସ୍ତି ହୁଏ ତାର

ଆସେ ଯେବେ ଅନୁତାପ l

ଅନୁତାପ ଅଟେ ସୁଶୀତଳ ଜଳ

ଚିନ୍ତାଗ୍ନୀ ଯାଏ ଲିଭି

ଅନୁତାପ କରି ଭୁଲ୍ ନ ସୁଧାରେ

କଷ୍ଟେ ମରେ ଚିନ୍ତି ଭାବି l

ଅନୁତାପ ପରା ହୃଦୟ ଦସଂଇ

ବଞ୍ଚି ରହି କାଳେ ଯୁଗେ

ଚିନ୍ତା ଖାଇ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ହୁଅଇ ଅବଶ

ଶାରୀରିକ ରୋଗ ଭୋଗେ l

ଅନୁତାପ କଲେ ଜୀବନେ

ମିଳଇ ଶିକ୍ଷା ସଠିକ ରାସ୍ତା

ଅବଶୋଷ କରି ଶାନ୍ତି ଲଭିବାକୁ

ବାଛଇ ନିଜର ପନ୍ଥା l

ବୁଝି ବିଚାରି ସବୁ କାମ କଲେ

ନ ହେବ ଯେପରି ତ୍ରୁଟି

ଭଦ୍ର ବ୍ୟବହାର ଆଚାର ବିଚାର

ଦୟା କ୍ଷମାର ସମଷ୍ଟି l

ରାଜା ଦଶରଥ ଶବ୍ଦବାଣ ଭେଦି

ଶ୍ରବଣେ ହତ୍ୟା କରିଲେ

ଅନୁତାପେ ଅନ୍ଧ ମୁନି ଅଭିଶାପେ

ପୁତ୍ର ଶୋକେ ମରିଗଲେ l

ବୈମାତା କୈକେୟୀ କ୍ରୋଧ

ସମାଯାୟି ଇଛି ରାମ ବନବାସ

ଅନୁତାପାନଳେ ଝାସି ମାତା

ପିତା ଦଶରଥ ସ୍ବର୍ଗବାସ l

ଭରତ ବଂଶୀ ରାଜା ଶାନ୍ତନୁ

ବିଭୋର ପ୍ରେମାଶକ୍ତରେ

ପୁତ୍ର ଦେବବ୍ରତ ଭୀଷ୍ମ ପ୍ରତିଜ୍ଞାରେ

ଅନୁତାପ ବିକ୍ଷୋଭରେ l

ବିବସନା କ୍ରିଷ୍ଣା କୁରୁସଭା ସ୍ଥଳେ

ଭୀଷ୍ମ ହୋଇଣ ବିବଶ

ଜଳି ଅନୁତାପେ ନୀରବ ସନ୍ତାପେ

ହେଲା କୁରୁବଂଶ ଧ୍ଵଂସ l

ଅନୁତାପ ପରା ହୃଦୟ ଦହଇ

ସତ୍ୟ ବଞ୍ଚେ ଯୁଗେ ଯୁଗେ

ଦୟା କ୍ଷମା ସ୍ନେହ ହୃଦୟ ଶୀତଳ

ବ୍ୟବହାର କର ଆଗେ l

ଯେତେଦିନ ଥିବା ସଂସାରେ ଜୀବନେ

ସୁକର୍ମ କରୁଥିବା

ମନର ଆବେଗ ସଞ୍ଜତ କରିଣ ଆନନ୍ଦ

ଫଳ ଲଭିବା l

ଯା ମନ ଯେପରି କାର୍ୟ ଟି ସେପରି

ଫଳ ମିଳେ ଅନୁରୂପେ

ଉଚ୍ଚ ମନା ଉଚ୍ଚ ଫଳଟି ଲଭଇ ନୀଚ

ମନ ପାଏ ବିଷ l