ଅନୁତାପ

ନିଜ ଭୁଲ୍ ପାଇଁ ଅନୁତାପ

    କରି ବଞ୍ଚିବା ଯେ ଶ୍ରେୟ ,

ଅନୁତାପ ନିଆଁ ରେ ଜଳି ଜଳି

   ବଞ୍ଚିବା ହିଁ ତ ଜୀବନ ।

ଜୀବନ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ରେ ଭେଟ ହୁଏ

   ଅନେକ କଳାକାର ସହ,

ସ୍ବାର୍ଥ ର ଚରିତ୍ର ସରିଗଲେ

    କେହି ତ କାହାରି ନୁହଁ ।

ଭୁଲ୍ କରି ନିଜ ଦୋଷକୁ ଆଡେଇ

    ଅନେକ କରନ୍ତି କୁକର୍ମ,

ଅନୁତାପ କରି କ୍ଷମା ମାଗିବା 

    ହିଁ ତ ମଣିଷ ର ଧର୍ମ ।

ଭଦ୍ରମୁଖା ପିନ୍ଧା ଅଛନ୍ତି କେତେ

  କାଟନ୍ତି ଜୀବନ କରି ଅନେକ ପାପ,

ଛୁଇଁ ପାରେ ନାହିଁ କେବେ ତାଙ୍କୁ

  ଅନୁତାପ ର ସେ ଛାପ ।

ପାଚେରୀ ହେଇ ହୁଏ ଠିଆ

   ନିଜର ଗର୍ବ, ଅହଙ୍କାର ,

ନିଜ ଭୁଲ୍ ସୁଧାରିବାକୁ

     ହୁଅ ସଦା ତତ୍ପର ।

ଅନୁତାପ କରି ହୁଏ ନାହିଁ ଛୋଟ 

     କେବେ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ ତୁମର,

ଭୁ୍ଲ କରି ଅନୁତାପ କରେ ଯେ

  ଜି ଣେ ହୃଦୟ ସେ ସଭିଙ୍କର ।

ବେଳେବେଳେ ଅନୁତାପ ର ବହ୍ନି

   ଛାରଖାର କରେ ଜୀବନକୁ,

ମନୁ କରେ ଦୂର ସେ

   ଗର୍ବ ଅହଙ୍କାର ର ସେତୁ କୁ । । । ।