ଅନୁଭୂତି

ଅନୁଭୂତି ଦିଏ ହୃଦୟେ ଆଘାତ

ଅଧା ବାଟରେ ସେ ଦେଇଛି ଛାଡ଼ି

ଫେରନ୍ତା ଚିଠିକୁ ତଥାପି ଚାହିଁଛି

ଉତ୍ତର କେବେଠୁଁ ସାରିଛି ଲେଖି !

ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିବାଟା ସବୁଠୁଁ ସହଜ

ବାଟ ଆଉ କିଛି ଅମଡ଼ା ନାହିଁ

ଘରୁ ପାଦ କାଢ଼େ ନିଶ୍ୱାସ ଇଙ୍ଗିତେ

ଅଙ୍ଗେ ରଙ୍ଗ ବସ୍ତ୍ର ବାର ଅନୁଯାୟୀ ।

ଖୋଜେ ଶୁଭ ସଂଖ୍ୟା କଷେ ରାଶି ଫଳ 

ଶୁକ, ପାଠ ଭୁଲି, ଖେଳେ ପଶାପାଲି

ଗଛ ମୂଳେ ପୂଜା ଯେତେ ଦେବାଦେବୀ

ଆଶିଷ ରହିତ, ଭରସା ନିବୃତ୍ତ !

ପ୍ରତିଶୃତି ନିରୁଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଫିକା ଫିକା ସ୍ମୃତି

ଇତି, ତୁମ ପରିଚିତ କ୍ଷତ ପ୍ରଜାପତି ।

ଫେରନ୍ତା ଚିଠିକୁ ତଥାପି ଚାହିଁଛି

ଉତ୍ତର କେବେଠୁଁ ସାରିଛି ଲେଖି !