ଅନ୍ତୁଡିରୁ ଜୁଇ ଯାଏ

ଅନ୍ତୁଡ଼ି ଶାଳରୁ ଜୁଇ ପରିଯନ୍ତ

  ସବୁଠି ତୋ କୃପାବାରି

ଜନମ ଆଗରୁ ସବୁତ ଖଞିଛ

  ଯାହା ଯାହା ଦରକାରୀ।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ହସ ଲୁହ କାନ୍ଦ ଯେତେ

   ସେସବୁ ତୋର ଭିଆଣ

ଅହଙ୍କାର କିମ୍ପା ମନରେ ଆଣିବି

   ଦିନେ ତ ହେବ ଖଣ୍ଡନ।

ଗଛ ଲଗାଇନି ଫଳ ବି ଖାଉଛି

  ଶରୀର ହେଉଛି ପୃଷ୍ଟ

ନଦୀ ଓ ତଟନୀ ସୃଷ୍ଟି ତ କରିନି

   ଜଳରେ ହୋଇଛି ତୁଷ୍ଟ।

ବସ୍ତ୍ର ମୁଁ କରୁନି କିନ୍ତୁ ପିନ୍ଧୁଅଛି

   ସେ ସବୁ ତୁମରି ଦାନ

ରୋଷେଇ ନ କରି ଖାଦ୍ୟ ଭୁଞ୍ଜୁଅଛି

   ପ୍ରତି ସ୍ଥଳେ ତୁମ କର୍ମ।

ସବୁତ ଦେଇଛ କିଛି ମୁଁ କରିନି

   ଅନ୍ତୁଡିଠୁଁ ଜୁଇ ଯାଏ

ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ପାଖେ ପାଖେ ଥାଇ

   ଜୀବନକୁ ଘେନି ଥାଏ।

ନିଜ ଅନୁଭବେ ଏକଥା ଆଣୁଛି

   ପ୍ରତି ଦିନ ପ୍ରତି ରାତି

ଜଗନ୍ନାଥ ତୁମ ନାମ ଗାଇ ଗାଇ

  ମୋ ଜୀବନ ଯାଉ ବିତି।