ଅନେକ ଡାକରା

ସୁପ୍ତ ମନ ସୁଷୁପ୍ତ ଶରୀର ,

ଶବ୍ଦ ସବୁ ଗୁହାଳରେ ବନ୍ଧା ,

ହଲ ଚଲ ହୁଏ ନାହିଁ ମନ ପ୍ରାଣ

ଯେତେ ଡାକିଲେ ବି ,

ପ୍ରଭାବ ବିହୀନ ଏଠି ସମସ୍ତ ଡାକରା !

ଜୀବନ କି କୁମ୍ଭ କର୍ଣ୍ଣ

ଶ୍ରବଣ କି ଅବରୁଦ୍ଧ ଅନ୍ଧ କାରାଗାର ,

ଆକାଶ ପୃଥିବୀ ଫାଟେ ଘନ ଘନ

ଦୁନ୍ଦୁଭି ନାଦରେ ,

ତଥାପି ନିଷ୍ପଂଦ ଏଠି ଜୀବନ ବିଚରା !

କେତେ ଆଉ ଆର୍ତ୍ତନାଦ ,

କେତେ ଆଉ ବୁକୁ ଫଟା କରୁଣ କ୍ରଂଦନ

କେତେ ଆଉ ଜାଗୃତିର ଶଙ୍ଖନାଦ ହେବ

କେତେ ଆଉ ବାଜିବ ଏ ଜାଗରଣ

ଉଦଂଡ ନାଗରା !

ସମସ୍ତେ କି ଅଂଧ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର

ସମସ୍ତେ କି ନୀରବ ଗାଂଧାରୀ

ସମସ୍ତେ କି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ହୀନ ଗଂଗା ପୁତ୍ର

ସମସ୍ତେ କି ସୂତ ପୁତ୍ର କର୍ଣ୍ଣ ଧନୁର୍ଦ୍ଧାରୀ !

ଗୀତା ଖାଲି ଅର୍ଜୁନ ନିମନ୍ତେ

ଯୁଦ୍ଧ ଖାଲି ଯାଜ୍ଞସେନୀ ପାଇଁ

ଦୁଃଶାସନ ଜାନୁ ଭଂଗ ଭାଙ୍ଗେନା ତ

ଦୁରାଚାର ବୀଭତ୍ସ ବର୍ତ୍ତନୀ

ଆଜି ବି ସେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର

ଆଜି ବି ସେ ମୁକ୍ତକେଶା

ନାରୀ ଯାଜ୍ଞସେନୀ !

କେବେ କିଏ ଶୁଣିବ ସେ ଡାକରା କର୍ଣ୍ଣରେ

କେବେ ପୁଣି ଆଉ ଏକ କୃଷ୍ଣ ଓ ଅର୍ଜୁନ

ଦେଖିବ ଏ ଦୁଃସ୍ଥ ବସୁଂଧରା ,

ବ୍ୟର୍ଥ ତ ହେଇନି କେବେ

କାର ଆର୍ତ୍ତନାଦ

ବ୍ୟର୍ଥ କେବେ ହେବ ନାହିଁ ଅନେକ ଡାକରା !