ଅନ୍ଧ ଦୁନିଆଁ

ପସରା ମେଲିଛି   ପାପ ଅପରାଧ

    କୁହୁଳୁଛି କଳା ଧୂଆଁ

ଆଇନ ଯାଉଛି  ଅଘାଟେ ଅବାଟେ

    ନାଚାର ଅନ୍ଧ ଦୁନିଆଁ ।

ଗିଳିବାକୁ ନିଆଁ   ଲାଗେ ନାହିଁ ଡ଼ର

    ବଢ଼ି ଚାଲେ ପ୍ରାଦୁର୍ଭାବ

ବଢ଼ଏ କ୍ଷମତା     ଧନ ପ୍ରତିପତ୍ତି

     ଅସାଧୁ ଅସୁର ବଳ ।

ଛତ୍ରଛାୟା ତଳେ   ଚାଲେ ନିରଙ୍କୁଶ

     ତାମସା ଅରାଜକତା

ପ୍ରମାଦ ଗଣନ୍ତି    ସାଧୁ ସାଧାରଣ

     ମାତବର ଗାତମୂଷା ।

ଲାଞ୍ଚ ଜମାଖୋରୀ   ଡକାୟତି ଚୋରୀ

    ବଢେ ହତ୍ୟା ବଳାତ୍କାର

ଘର ପରିବାର    ସମାଜ ସ°ସ୍କୃତି

     ହୋଇଯାଏ ଛାରଖାର ।

ସାଧୁ ଗୁଣୀ ଜନ    ବୟବୃଦ୍ଧ ଶିଶୁ

     ପାଆନ୍ତି ନାହିଁ ଆଦର

ଅର୍ଥ ବାହୁବଳ    କ୍ଷମତା ନିଶାରେ

     ମଣିଷ ବଦ୍ଧ ପାଗଳ ।

ଏ ଅପସ°ସ୍କାର    ପ୍ରକୃତି ବିରୋଧୀ

     ବିନାଶକ ବିଧ୍ୱ°ସକ

ପାପ ଅନ୍ଧକୂପେ    ମାରିବ ବୁଡାଇ

     କାଳକୂଟ ମାରାତ୍ମକ ।

ଉଦ୍ଦୀପ୍ତ ହେଉ   ଜ୍ଞାନ ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ

     ସଚେତନ ପୁଣ୍ୟ ମତି

ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦୁ ଜୀବନ   ମୁକତି ଆନନ୍ଦେ

     ବିରାଜୁ ସତ୍ୟ ପ୍ରଶାନ୍ତି ।