ଅମୃତ ଧାରା

ବୈକୁଣ୍ଠ ସମାନ ସେହି ଘର ଲଭେ ସଦା

ସତ୍ଯ, ଶାନ୍ତି, ଦୟା, କ୍ଷମା ପୂରିତ ବସୁଧା ।

ସମ୍ବେଦନା, ସମ୍ବର୍ଦ୍ଧନା ସବୁ ସେଠି ଠୁଳ

ସ୍ୱତଃସ୍ଫୂର୍ତ୍ତେ ବ୍ଯାପୃତ ଯା' ଆଗ୍ରହ ହିଁ ମୂଳ।

ଏକ ଗର୍ଭାଶ୍ରିତୁ ଜାତ ସ୍ବଭାବ ଫରକ

ବ୍ଯକ୍ତିଗତ ବିଭିନ୍ନତା ଗୁନ୍ଥା ସ୍ବାଭାବିକ ।

ଇଚ୍ଛା, ଆଗ୍ରହ ଉଦ୍ରେକେ ସମଭାବ ସ୍ଥିତି

ବିବେକ ମନ୍ଥିଲେ ମିଳେ ନିର୍ଯ୍ୟାସ ସମ୍ପତ୍ତି ।

ପାଖ ଦୂର ମାପକାଠି ପ୍ରୟୋଗେ ପ୍ରସରେ

ରକତ ପାଶୋରେ ସ୍ବାର୍ଥୀ ଆତ୍ମ ବଡ଼ିମାରେ

ସମବେଦନାରେ ମଣେ ପଡ଼ୋଶୀ ଆପଣା

ବିହରେ କଥା ଦି ପଦେ ମରମ ବେଦନା ।

ଟଙ୍କା, ସୁନା, ଧନଦଉଲତ, ଜମି, ଘର

ଗାଡ଼ି ଘୋଡ଼ା ଅଟ୍ଟାଳିକା ଯା'ଯେତେ ନିଜର 

ତୁଳାଦଣ୍ଡେ ଏକପାର୍ଶ୍ବେ ରଖିଲେ ଯତନେ

ଅପର ପାର୍ଶ୍ବେ ବିବେକ ବିଚାର ସ୍ଥାପନେ ।

ମାପିଦେବା ଜୀବନଯାତ୍ରାର ଫଳାଫଳ 

ଅବଶେଷ ରହିବ ଯା' ଭାରୀ ସେ ନିର୍ମାଲ୍ଯ

ଏହି ଟିକକ ବୁଝେନା ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ମୁଢ଼ ନର

ଅର୍ଥ, ପଦପଦବୀର ସେ କିଣା ଚାକର ।

ହିତୈଷୀ ହେତୁର ହିତ ହଜାଏ ପଥରେ

ଶେଷାର୍ଦ୍ଧେ ଦରାଣ୍ଡି ଖୋଜିଲେ କି ମିଳିପାରେ--?

ନେଡ଼ି ଗୁଡ଼ କହୁଣୀକୁ ଖରେ ବହିଯାଏ

ଅନ୍ତଃସାର ଶୂନ୍ଯ ପ୍ରାଣେ ଭ୍ରମେ ଖୋଜୁଥାଏ ।

ହଜାଇଛି ଯା' ମିଳେନା ସେ ଅଣଲେଉଟା

ଉଜାଡ଼ିଛି ମତ୍ତ ଗର୍ବେ ହୋଇଣ କାମୁକା ।

ସମୂଳସୁଧ ଭରଣେ ବିତେ ଜରା କାଳ

ଶାସ୍ତ୍ରେ ଖୋଜେ ପାପ ପୁଣ୍ଯ ଜ୍ଞାନର ସୁଫଳ ।

କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରେ ପ୍ରୟୋଗ ପାଇଁ ଶାସ୍ତ୍ର ରଚନା

ବିନା କର୍ମେ ପୋଥିପାଠେ ତୁଟେନା ଯାତନା ।

ପୋଷା ଶୁଆ ରଟେ ଯେହ୍ନେ ମାଲିକ ଆସିବ

ପଞ୍ଜୁରୀ ଦ୍ବାର ଖୋଲିଲେ ଉଡ଼ି ପଳାଇବ ।

ତେହ୍ନେ ବିଷୟ ଜଞ୍ଜାଳେ ଘାଣ୍ଟ ଚକଟାରେ

ବୁଡ଼େ ମତିଭୋଳେ ନର ସୁକର୍ମ ପାଶୋରେ

ସୃଷ୍ଟି ମାଲିକ ଦେଇଛି ପୂର୍ଣ୍ଣଗର୍ଭା ମତି

ମତି ବୁଝି କର୍ମ କଲେ ମିଳେ ଶାନ୍ତି, ମୁକ୍ତି ।

ଦେବତା ପାଲଟେ ନର, ଘର ବଇକୁଣ୍ଠ

ଦିନ ଯାଏ କଥା ରହେ ଅନ୍ଯଥା 'ଶ୍ରୀ' ନଷ୍ଟ।