ଅଧରପଣା

         

ଶ୍ରୀଗୁଣ୍ଡିଚା ଶେଷ ଆଜିଏ ଦିବସ

ନୀଳାଦ୍ରି ବିଜୟ ପାଇଁ,

ସଜ ହୋଇଲେଣି ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ମୂରତି

ଲୀଳା ଖେଳା ସାରି ଦେଇ;

       ରତ୍ନସିଂହାସନ ଛାଡି,

    ଗଲେ ସେ ଗୁଣ୍ଡିଚା ବାଡି;

ଏତେ ଦିନ ପରେ ବାହୁଡିବେ ପ୍ରଭୁ

ଆନନ୍ଦର ସୀମା ନାହିଁ ।।

ରଥେ ବସି ଯେବେ ବଡ ଦାଣ୍ଡେ ଗଲେ

ମୁନି ଋଷି ଦେବା ଦେବୀ,

ଅଶରିରୀ ଯେତେ ବୁଲୁଥିଲେ ଦାଣ୍ଡେ

ଆଶ୍ରା କଲେ ମନେ ଭାବି;

     ମିଳିଛି ଏଇ ସୁଯୋଗ,

     ଆଶ୍ରା କଲୁ ମହାଭାଗ;

ମୁକତି ଦେବହେ ଶ୍ରୀପତି ଆମକୁ

ଆଶା ଆକାଶର ରବି ।।

ସର୍ବମୟ ହରି ବୁଝନ୍ତି ସବୁରି

ମନ ଗହନର କଥା,

ତେଣୁତ ତାହାଙ୍କୁ କୁହନ୍ତି ଜଗତେ

ବୋଲି ଜଗତର ପିତା;

    ତୁମେ ଇହ ପର ଲୋକ,

       ତ୍ରିଭୁବନ ର ପାଳକ;

ତୁମେ ଲୀଳାମୟ ଅଭିନ୍ନ ଅଭୟ

ଦେଇ ପାର ଆହେ ଦାତା ।।

ସେ ସବୁ ଜୀବନ ହେବାକୁ ପାବନ

ଅଧର ପଣା ର ନୀତି,

କରିଛ ସାଆନ୍ତ ଅଧର ଚୁମ୍ଵିତ

କୁଡୁଆରେ ପଣା ରଖି;

     କରି ଦେଇଣ ଆଘ୍ରାଣ,

       କରିବାକୁ ପରିତ୍ରାଣ;

ଭାଙ୍ଗି ଦେବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲ ହେ

ଅଚଳ ଦାରୁ ମୁରତି ।।

ଅଧର ଛୁଆଁ ସେ ପଣା ପାଇ ଆହା

ସତେ କି ଆନନ୍ଦ ଭରେ,

ଛାଡି ଚାଲିଗଲେ ଯେତେ ଯିଏ ଥିଲେ

ଚଣ୍ଡୀ ଚାମୁଣ୍ଡା ରଥରେ;

     ପାଇ ମହାର୍ଘ୍ୟ ପଦାର୍ଥ,

     ଜନମ ହେଲା କୃତାର୍ଥ;

ଧନ୍ୟ ମହାବାହୁ ଧନ୍ୟ ତବ ଲୀଳା

ଲାଗିଛି ପୁରସ୍ତମରେ ।।