ଅଢେ଼ଇ ଦିନ ଜୀବନ

ଜୀବନ;-

ସ୍ୱାର୍ଥ ପାଇଁ କେବେ ହିଂସ୍ର ହୁଅ ନାହିଁ

ଆଜି ବୁଝ ରକ୍ତ ସମ୍ପର୍କର ମୂଲ୍ୟ

ଆସିଥିଲ ଦିନେ ନିସ୍ୱ ହୋଇ ହାତେ

ଯିବା ବେଳେ ଆଶା କର ପାଇବାକୁ ଟିକେ ନିର୍ମାଲ୍ୟ ।।

ଏ ଦେହ ଭିତରେ ସେଇ ପ୍ରଭୁ ନିରାକାର

ସ୍ବୟଂ ଅଛନ୍ତି ବିଦ୍ୟମାନ

ମନ୍ତ୍ର ବଳେ ସିଦ୍ଧି କରି ପ୍ରାପ୍ତ

ଦେଖାଅ ନିଜର ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ଗୁଣମାନ ।।

ଆଖି;-

     ଖୋଲି ଦିଅ ଥରେ ନିଜ ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି

     ଦେଖ ଥରେ ଦୁନିଆଁକୁ

     ସୁନ୍ଦର ତୃପ୍ତି କୁ ଉପଭୋଗ କରି

      ସମର୍ପି ଦିଅ ଥରେ ସମାଜ ପାଇଁ ନିଜକୁ

       ପରିବର୍ତ୍ତନ ର ନାରା ଦେଇ ଥରେ

        ସବୁଜ ଶସ୍ୟ ଶାମଳାରେ ଭରି ଦିଅ ପୃଥିବୀକୁ

        ଅପସରି ଯିବ ମହାମାରୀ ରୋଗ

        ଖୁସିର କାଟିବ ନିଜ ବାକି ଜୀବନକୁ ।।

ଲୁହ;-

        କେତେ ଆଉ କୁହ ଲୁହ ଢାଳୁଥିବ

        ସଭିଁକୁ ନିଜର କହି

         ଆତ୍ମା ଛଡା ତୁମ ଆଉ କେହି ନାହିଁ

         ଏ କଥା ବୁଝିବାକୁ ହେବ ଭାଇ

          ସମ୍ପର୍କ ଆଳରେ ଦୁଃଖ ଆଉ କେତେ ଥିବୁ ସହି

          ଆଖି ଆଗେ ଦେଖି ଦିନେ ତୋର ବି ଜଳିବ ଜୁଇ ।।

ପ୍ରେମ;-

          ବାଣ୍ଟି ଦିଅ ଭାଇଚାରା ମୈତ୍ରୀର ପ୍ରେମ

          ହଟାଇ ଦିଅ ବନ୍ଧନର ଲକ୍ଷ୍ମଣ ରେଖା

           ହସ ଖୁସିରେ ରହି କାହାକୁ ଉଚ୍ଚ ନୀଚ୍ଚ ନ ଭାବି

            ଦିଅ ନାହିଁ କାହା ବିଶ୍ୱାସରେ କେବେ ଧୋକା ।।

ରକ୍ତ;-

           ସଭିଁଙ୍କ ଦେହରେ ପ୍ରଭାହିତ ହୋଇ

            କରେ ଜୀବନକୁ ରକ୍ଷା

             କାହିଁକି ଆମେ ସେ ରକ୍ତର ମୁଲ୍ୟ ବୁଝି ପାରୁ ନାହୁଁ

             ଭରି ଦେଉ ସମ୍ପର୍କରେ ଆମେ କେତେ ତିକ୍ତତା ।।

ନିଶ୍ୱାସ:-

             ଦେହେ ପ୍ରାଣ ଥିବ ନିଶ୍ୱାସ ଚାଲୁଥିବା ଯାଏଁ

              ଲୋଡ଼ା ବଞ୍ଚିବାକୁ ଅମ୍ଳଜାନ

              ଗଛ ନ ରହିଲେ କୃତ୍ରିମ ଗ୍ୟାସ

              କେତେ ଦିନ ରକ୍ଷା କରି ପାରିବ ଆମ ଜୀବନ ।।

ରୋଗ;-

             ଦେହ ଅଛି ମାନେ ରୋଗ ତ ରହିବ

             ତାକୁ ଭାଵ ଚିର ଶତ୍ରୁ

              ଉତ୍ତମ ଖାଦ୍ୟ , ସବୁ ଦିନ କରି ବ୍ୟାୟାମ

             ଦେହରେ ନ ଦେବା ସ୍ଥାନ କେବେ ବି କେଉଁ ମହାମାରୀକୁ ।।

ବଚନ;-

               ମଧୁର ଵଚନ କହି ତୋଷି ଜନ ମନ

               ପାରି ହୋଇଯିବା ଭବୁ

                ଅଢେ଼ଇ ଦିନର ଜୀବନ ଭିତରେ

                କାହିଁକି କାହା ସହ ମୁହଁ ତୁ ଲଢ଼ିବୁ।।

ମୃତ୍ୟୁ:-

              ଯିବୁ ଦିନେ ବାବୁ ଦେହ ଘଟ ଛାଡି

              ହେବୁ ମାଟିରେ ବିଲୀନ

             କର୍ମେ କରି ନାମ , ଭବୁ ତୁ ତରିଲେ

            ବିଭୁ ପାଦ ତଳେ ମିଳିବ ତତେ ଶରଣ ।।