ଅବୁଝା ପ୍ରିୟତମା

ଅମାନିଆ ମନ ଜହ୍ନକୁ ପଚାରେ

ବାରମ୍ବାର କରେ ପ୍ରଶ୍ନ 

କହରେ ଜହ୍ନ କେମିତି ବୁଝାଇବି

ପ୍ରିୟାର ଅବୁଝା ମନ ।

ମନ ଆକାଶର ସେ ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ 

ନୀରବେ ଗଲାଣି ଶୋଇ 

ବାଦଲରେ ଖେଳେ ଲୁଚକାଳି ଆଜି

ଏ ମନ ବୁଝେନି କାଇଁ ।

ଭସା ଭସା ସେଇ କଳା ବାଦଲରେ

ପ୍ରିୟାକୁ ଖୋଜି ପାଏନା

ବରଷା ରାତିରେ ପ୍ରେମର ନଈରେ

ହଜିଛି ଆଜି ଠିକଣା ।

କର ନାହିଁ ଜମା ମାନ ଅଭିମାନ 

ପ୍ରେମ ଆମର ଶାଶ୍ଵତ 

ଅତୀତକୁ ଭୁଲି ଚାଲିଆସ ତୁମେ

ପ୍ରେମ ନୁହେଁ କଳଙ୍କିତ ।

ଅବୁଝା ହୁଅନି ଆଗୋ ପ୍ରିୟତମା

କର ନାହିଁ ମନ ଊଣା

ତୁମ ନୀରବତା କରେ ବିଚଳିତ 

ପ୍ରେମ ହୁଏ ବାଟବଣା ।