ଅଭାବ

କା ପାଖେ ଧନର କା ପାଖେ ଜ୍ଞାନର

କା ପାଖେ ମନର ଅଭାବ ଥାଏ ।

କିଏ ପାଏ ନାହି ଖାଇବାକୁ ମୁଠେ

କା ପାଖେ ନଥାଏ ଜ୍ଞାନ ଟିକିଏ ।।

ଧନ ଦଉଳତ ଭରପୂର ଥାଇ

କିଏ ପାଏ ନାହିଁ ଜୀବନେ ସୁଖ ।

ପ୍ରିୟ ପରିଜନ ଅଭାବରେ କିଏ

କରଇ ଏଠାରେ ନିଇତି ଶୋକ ।।

ରୋଗାଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ କିଏ ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ

ମାନସିକ ସ୍ତରେ କିଏ ଦୁର୍ବଳ ।

ଅବସାଦେ କିଏ ନିତି କାନ୍ଦୁଥାଏ

ଶରୀରରେ ଥାଇ ଶକ୍ତି ପ୍ରବଳ ।।

ଅଭାବମୟ ଏ ଦୁନିଆ ଭିତରେ

ସଭିଙ୍କ ପାଖରେ ଥାଏ ଅଭାବ ।

ଅଭାବ ଦୂରେଇ ବଞ୍ଚିବା ଶିଖିଲେ

ଜୀବନଟା ଆମ ସାର୍ଥକ ହେବ ।।

ଯେଉଁ ଅଭାବକୁ ଦୂର କରିବାଟା

ନୁହଁଇ ଆମର ହାତର କଥା ।

ସେଠାରେ ଅଭାବ ଭିତରେ ବଞ୍ଚିବା

ନ ଦେଇ ଆମର ମନକୁ ବ୍ୟଥା ।।

ହୃଦୟରେ କୋହ ମନରେ ଦୁଃଖକୁ

ଜୀବନରେ ଆମ ଭରିବା ନାହିଁ ।

ସଂଘର୍ଷ କରି ଭଲ ମଣିଷ ହେବା 

ଅଭାବ ମନରୁ ଦୂରେଇ ଦେଇ ।।