ଆଉଜି ପଡ଼ିବ ଚୁପକିନା

ନ ହୁଅ ଆତୁର

ଭଲ କାମ କର

ବହୁଥିବା ପାଣି ପରି ନିରନ୍ତର ।

ନ ହୁଅ କାତର

ପରୋପକାର କର

ଝରଣାର ସ୍ୱଚ୍ଛ ନିର୍ଝର ପରି

ଶୀତଳ ମନୋମୁଗ୍ଧକର ।

ନ ହୁଅ ଚତୁର

ଅନ୍ନ ଦାନ କର

ଗରିବ ପେଟକୁ ମୁଠେ ଦୁଇ ମୁଠି

ଭାତର ବ୍ୟବସ୍ଥା କର ।

ନ ହୁଅ ମଧୁର

ମଞ୍ଜିରୁ ଗଛ ପରା ଗଜୁରେ 

ଥରକୁ ଥର

ସମୟ ଆସିଲେ ଅଙ୍କରୋଜଗମ

ହେବାକୁ ସୁଯୋଗ ମିଳେ

ଋତୁ ପରେ ଋତୁ ଅନୁସାର ।

ଦିଶିବ ଦର୍ଶନଗ୍ରାହୀ

କଚଡ଼ା ମଇଳା ସବୁ ଆବର୍ଜନା

କାଠି କୁଟା କୁଢ କୁଢ ଅସନା

ଆପେ ଆପେ ପାଖକୁ

ଆଉଜି ପଡ଼ିବ ଚୁପକିନା ।

ପାଣି ସୁଅରେ ଠେଲି ପେଲି କୂଳକୁ

କେମିତି ଜାକି ଜୁକି ଗୋଟେ ଆଡକୁ

ଅଳିଆ ସବୁ ଗୋଳିଆ

ପଚା ସଢା ସବୁ ଗନ୍ଧୁଆ

ଯମିଥିବ କୋଣେ ଏକାକୀ ମନକୁ ।