ଆତ୍ମନେପଦୀ

ଆତ୍ମନେପଦୀପ ହିଁ ଆତ୍ମ ସ୍ବାର୍ଥପର

ଆତ୍ମହିତ କଥା କହେ,

ସ୍ବାର୍ଥେ ଯାର ମନ ସ୍ବାର୍ଥ ହିଁ ସର୍ବସ୍ବ

ନିଜ ସ୍ବାର୍ଥ ଖାଲି ବହେ |୧|

ଜାତି ସ୍ବାର୍ଥକଥା ହରେ ଜନବ୍ୟଥା 

ସର୍ବଦା ମଙ୍ଗଳକର,

ସମୂହ ସ୍ବାର୍ଥର ଉନ୍ନତି ଘଟିଲେ 

ହୁଅଇ ଯେ ଶୁଭଙ୍କର |୨|

ଯୁଆଡ଼େ ଦେଖିବ ଆତ୍ମନେପଦୀଙ୍କ 

ଲାଗିଅଛି ମହାଭିଡ଼,

କାହାକୁ ଚିହ୍ନିବ କିପରି ଚିହ୍ନିବ

ଲାଗେ ଖାଲି ଗଡ଼ବଡ଼ |୩|

ହେଲେ କଣ୍ଟାବାଡ଼ ଫସଲ ଅଇରି

କିଏ ବା ଜଗିବ କ୍ଷେତ,

ଦେଶ ଅର୍ଥନୀତି ଭୁଷୁଡ଼ି ପଡ଼ିବ

ଖସି ପଡ଼ିଯିବ ନେତ |୪|

ଦେହସାରାଯାକ ଆତ୍ମନେପଦୀର

ଗନ୍ଧବୋଳା ପାଉଡ଼ର,

କେଉଁଠି ପାଇବ ଗୋଲାପ ବାସନା

ସୁଗନ୍ଧଭରା ଅତର |୫|

ସ୍ବାର୍ଥେ ଯାର ମନ ହରିବାକୁ ଧନ

ଲୋଭ ଭରା ପରିଣାମ,

ସେ କାହୁଁ ବୁଝିବ ପର ଦୁଃଖ କଥା

ପରହାତେ ଥିବା ଧନ |୬|

ଦୁନିଆଁ ଯାକର ସମସ୍ତ ସମ୍ପତ୍ତି

ସ୍ବାର୍ଥପର ଠୁଳ କରେ,

ଠୁଳ କରୁ କରୁ ଅମାପ ସମ୍ପତ୍ତି

ନିଜ କରେ ବାନ୍ଧି ଧରେ |୭|

ଅତି ହୀନ କୀଟ ଆତମନେପଦୀ

ଦେଶ ଖାଇ ପୋଲାକରେ,

ମାଟି ଉଇ ଭଳି ସବୁକୁ ଖାଇ ସେ

ଝୁରିଝାରି କରି ସାରେ |୮|

ଭାରି ଭୟଙ୍କର ଏହି ଭଳି ପ୍ରାଣୀ

ସମାଜର ସେ ଇତର,

ଷଟପଦ ଭଳି ଚୁଷି ଖାଇଯାଏ

ଫଳରୁ ରସ ମଧୁର |୯|

ଯେବେ ଚାଲିଯିବେ ସେ ଆତ୍ମନେପଦୀ

ସମାଜ ସୁଧୁରି ଯିବ,

ସୁସ୍ଥ ସମାଜର ସୁସ୍ଥ ପରମ୍ପରା

ପୁଣି ଯେ ଫେରିଆସିବ |୧୦|