ଆଶଙ୍କା

ଜୀବନ ପଥର ପ୍ରତିଟି ପାହାଚ

ପରୀକ୍ଷାର ଗନ୍ତାଘର ,

କୁହୁକ ମାୟାରେ ବନ୍ଧା ଏ' ଜୀବନ

ହେଉ ଘର ବା' ବାହାର ।

ବିଷୟାରେ ଆଜି ବିଷାକ୍ତ ଅବନୀ

ଜଳୁଅଛି ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ,

ଅନ୍ତର ବେଦନା ଅନ୍ତର୍ଦାହ ହୁଏ

ରହି ରହି କ୍ଷଣ କ୍ଷଣ ।

ସନ୍ଦେହର ବିଷ ଚରି ଚରି ଯାଏ

ଛଳନାର ମାୟାଜାଲେ ,

ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ଋତୁଚକ୍ରର

ଅଜଣା ଆଶଙ୍କା ବଳେ ।

ସବୁକିଛି ମାୟା ବିଷାକ୍ତ ବନ୍ଧନ

ଜତୁଗୃହ ବନ୍ଦୀଶାଳା,

ଜଳିଯିବା ପାଇଁ ଦରକାର ନାହିଁ

ଲୋକାରଣ୍ୟ ପାନ୍ଥଶାଳା ।

ଦିକି ଦିକି ଜଳି ଆଖି ସେକୁଅଛି

ଓଠ ଯାଏ ଲୁହ ପିଇ,

ମେଘ ରାଣୀ ଆଜି ପଚାରେ ଧରାକୁ

ନୟନ ଦେବ ଭିଜାଇ ।

ଛଳ ଛଳ ହୋଇ ଗଣ୍ଡ ଦେଶ ଦେଇ

ବହଇ ଲୋତକ ଝର ,

ରଙ୍ଗହୀନ ଲାଗେ ମାୟା ଦୁନିଆଁର

ରଙ୍ଗୀନ୍ ପ୍ରୀତିର ଡୋର ।