ଆଶାର ଆଲୋକ

ତୋ ଆଗମନେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲା,

ମୋ ଜୀବନ ସବୁ ଆଶା ।

ମା' ହେବାର କି ଅପୂର୍ବ ଆନନ୍ଦ?

ଲେଖିବାକୁ ନାହିଁ ଭାଷା ।

ଗୁରୁ ଦିବସର ପବିତ୍ର ସକାଳେ,

ଆସିଥିଲୁ ଧରା ପୃଷ୍ଟେ ।

ଶତ ଲାବଣ୍ୟର ହସ ଖେଳୁଥିଲା,

ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ଓଠେ ।

ତୋ ଚାରୁ ଚନ୍ଦ୍ରମା ମୁହଁ ଦିଶୁଥିଲା,

ସତେ ଅବା ଜହ୍ନ ରାତି ।

ତୋ ଖୁସି ପାଇଁ ମୁଁ ନିତି ଗାଉଥିଲି,

ଶତ କଳ୍ପନାର ଗୀତି ।

ତୋ ମା' ଡାକ କେତେ ଯେ ମଧୁର,

ସେ କଥା ଜାଣଇ ମୁହିଁ ।

ତୋ ଡାକ ଶୁଣି ଦଉଡି ଆସଇ,

ଆବେଗେ ଅଧୀର ହୋଇ ।

ଶିକ୍ଷା, ଦୀକ୍ଷା ଆଉ ଖେଳ କୌଶଳେ,

ଆଜି ତୁ ସବୁଥିରେ ଅଗ୍ରଗଣ୍ୟ

ରାଧାକ୍ରିଷ୍ଣନଙ୍କୁ ଆଦର୍ଶ ମାନି,

ରଖିବୁ ଏ ଜାତିର ମାନ ।