ଆସ ଗୋ , ରାତ୍ରୀ !

ଆସ ଗୋ , ରାତ୍ରୀ ଆଃ ! କୋଳରେ ତୁମରି 

    ଭରିଦିଅ ତୃପ୍ତି ଧାରା ,

କଳା ପାଟ ପିନ୍ଧି   ଆସ  ଅବତରି

   ପ୍ରସାରୀ ଆକାଶୁ ଧରା ।

ଓଢ଼ଣୀର ତଳେ ତୁମେ ଗୋ ଶୀତଳେ

   ଆଶ୍ଳେଷେ ଜଡ଼ାଇ ଧରି ,

ଆସ ଗୋ ରାତ୍ରୀ   ଅବସାଦ ହରି

    ସ୍ପର୍ଶେ ଶିହରଣ ଭରି ।

ରାତ୍ରୀ ନୁହେଁ ତୁମେ ରାଣୀ ଗୋ ଧରାରେ

   ତାରା ସୁଶୋଭିତ ରଙ୍ଗେ ,

ଚିନ୍ତା ଓ ଚେତନା   ହୁଏ ଆନମନା

    ସ୍ନିଗ୍ଧ କୋମଳ ଅଙ୍ଗେ ।

ତମସାକୁ ଚିରି  ଆକାଶେ ହସଇ

    ରୂପେଲି କୁଆଁରୀ ଜହ୍ନ ,

ପ୍ରଶାନ୍ତିର ତୃପ୍ତି   ହରିନିଏ କ୍ଳାନ୍ତି

    ଶାନ୍ତ ହୁଏ ତନୁ ମନ ।

ନିଦ୍ରିତ ନୟନେ  ହଜାଇ ସପନେ

    ଫେରିଯିବ ଉଷା'ଲୋକେ,

ଆସ ଗୋ ରାତ୍ରୀ , ମୁଁ ସ୍ବାଗତ କରୁଛି

    ତୁମକୁ ଏ ' ମର୍ତ୍ତଲୋକେ ।