ଆସ ଅବତରି

ଆସ ଅବତରି ଆହେ ଅବତାରୀ

ଚରଣେ କରେ ଜଣାଣ

ସତ୍ଯେ ବିନାଶିଲ ହିରଣ୍ଯକଶ୍ଯପ

କରି ବକ୍ଷ ବିଦାରଣ ।

ତ୍ରେତୟା ଯୁଗରେ ରାମ ଅବତାରେ

ଦଶରଥ ସୁତ ହୋଇ

ଲଙ୍କାର ରାଜନ ବୀର ଦଶାନନ

ବଧିଲେ ଆପଣ ଯାଇ ।

ତହୁଁ ଦ୍ବାପରରେ ଗୋପ ନଗରୀରେ

ବକା,ଶକଟା,ପୁତନା

ନାଶ କରି ଅରି ଆହେ ତ୍ରିପୁରାରୀ

ଉଡାଇଲ ଯଶ ବାନା ।

ଦେଖି ତବ ରୁପ ଆତୁରେ ମାତୁଳ

ମଞ୍ଚାତଳେ ଗଲା ପ୍ରାଣ

ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞେ ସୁଦର୍ଶନ ବଳେ

ଶିଶୁପାଳର ପତନ ।

କଳିଯୁଗେ ପ୍ରଭୁ ଶିରିହୀନ ସବୁ

ଥାଇ ଅନୁପମ ଶୋଭା

ଗର୍ବ, ଅହଂକାର କବଳିତ ନର

ଦୁର୍ଜନ ରୁପରେ ଉଭା ।

ଆହେ ବ୍ରହ୍ମରାଶି ତମସା ବିନାଶି

ଗର୍ବ, ଅହଂ ଦିଅ ମାରି

ତୁମ୍ଭରି ମହିମା ନାହିଁ ଯା'ର ସୀମା

ଗର୍ବ ଗଞ୍ଜନ ବିହାରି ।

ପତିତ ତାରଣ କାରଣ ହାରଣ

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଦଇତାରୀ

ଦିବସ ରଜନୀ ଯାଉ ମୋର ବିତି

ତୁମ ନାମ ତୁଣ୍ଡେ ଧରି ।