ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ଆତ୍ମସୃତି

ଜୀବନ

ତୀକ୍ଷ୍ମ ତୀରଟିର ଅପ୍ରତିହତ ଶାଖାଟିଏ।

ଅବିରତ ଅଭୀପ୍ସାର ?

ଅଶୃତ ଆହ୍ବାନଟିଏ।

ଆହୁରି ଅନେକ ଦୃଶ୍ୟ ଦୃଶ୍ୟାନ୍ତରକୁ

ଶବ୍ଦଚ୍ଚିତ୍ର ଆଙ୍କିହୋଇଯାଏ।

ଶବ୍ଦ ଦେଇ ପଢିହୁଏ ଉତ୍ତରଣର ନିରବତାକୁ

ପଢିହୁଏ କବିଙ୍କ କବିତାରେ ।

ଛଟପଟ ସହରଟି ଶୋଇଗଲାପରେ

କୁଟୁମ୍ବର ମଞ୍ଚ ଅବସାନ ପରେ,

ସ୍ନିଗ୍ଧ ନୀରବତା

ପ୍ରଣତିର ପୂର୍ଣ୍ଣଗର୍ଭା ନୀରବତା 

ସୃତିଲେଖରେ କେବଳ

ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ଆତ୍ମସୃତି

ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ଆତ୍ମସୃତି।।