ଆମେ ସବୁ ଗୋଟେ ଶ୍ରମିକ

ଏ ଦୁନିଆରେ ଯେତେ କାମ କ୍ରମିକ,            

ଆମେ ସବୁ ତାର ଅଟୁ ଶ୍ରମିକ |     

       

କିଏ କମ୍ପାନୀରେ, କେ କାରଖାନାରେ,          

କିଏ ଗୋଦାମରେ, କେ ମାଲିକ ଘରେ |    

   

କିଏ ପୁଣି ନିଜ କ୍ଷେତ ବଗିଚାରେ,             

ଆଉ କେ ଶ୍ରମ କରେ ରୋଷେଇଶାଳେ |    

କିଏ ବିଦ୍ୟାଳୟେ ଶିକ୍ଷକ ରୂପରେ,          

କିଏ ଚିକିତ୍ସାଳୟେ ଚିକିତ୍ସା କରେ  |      

   

କିଏ ମହାରଣା, କିଏ ସେ ଦରଜୀ,         

କିଏ ମାଛଧରେ, କେ ଇଟା ବୁରୁଜି  |      

  

କିଏ ଗାଡିଚଳକ, କିଏ ଯେ ସୈନିକ,           

କିଏ ଅଫିସରେ କାମ କରେ ଦୈନିକ |     

  

କିଏ ଶସ୍ୟ ବୁଣେ, କିଏ ମାଟି ହାଣେ,         

ଯିଏ କରୁ ଯାହା, ସବୁ ଶ୍ରମ ପଣେ |     

    

କେ କାମ କରଇ ଖଣି ଖୋଦନାରେ,            

ଆଉପୁଣି କିଏ ମନ୍ତ୍ରୀ ମଣ୍ଡଳରେ |        

   

ନୁହେଁ କେହି ଏଠି ବଡ଼ ଆଉ ସାନ,               

ସମସ୍ତେ ଶ୍ରମିକ ଯେଣୁ କରେ ଶ୍ରମ |      

ଶ୍ରମ କାରବାରେ କର ନାହିଁ ଘୃଣା,              

ସବୁ କର୍ମେ ମନ କର ନାହିଁ ଉଣା |    

     

ପିମ୍ପୁଡି ହେଲେବି କରିଥାଏ ଶ୍ରମ,                

ଯେତେ ଜୀବ ସବୁ କରିଥାନ୍ତି କର୍ମ |       

ଶ୍ରମ କରିବାକୁ ନାହିଁରେ ଶରମ,              

କର୍ମ କରିବାକୁ ପାଇଛୁ ଜୀବନ |         

ଶ୍ରମିକ ବୋଲି ତ ସବୁ କାମ ହୁଏ,              

ଧନୀକ ହୋଇଲେ କାମକରିବ କିଏ ।

 

ଶ୍ରମିକ ବିନା ଵି ନ ଚଳିବେ ମନ୍ତ୍ରୀ,              

ଶ୍ରମିକ ଵି ଅଟନ୍ତି ଆମ ଯନ୍ତ୍ରୀ |        

   

ଶ୍ରମିକଙ୍କୁ ଜମା କରନାହିଁ ଘୃଣା,                

ଶ୍ରମିକ ବୋଲି କରନି ମନ ଉଣା |     

ଧନ୍ୟ ହେ ଶ୍ରମିକ ଧନ୍ୟ ତୁମ କିର୍ତ୍ତୀ,              

ତୁମ ଶ୍ରମ ଯୋଗୁଁ ଗର୍ବିତ ଏ ଜାତି |        

 

ଶ୍ରମ କରୁଥାଅ ହୋଇ ଶକ୍ତିଶାଳୀ,              

ଶ୍ରମର ମୁଲ କେ ଯିବେନି ଭୁଲି |          

ଦେଶବାସୀଙ୍କ ଘେନି ଶୁଭ କାମନା,              

ହେ ଶ୍ରମିକ ଭାଇ ହୁଅ ଶକ୍ତିମନା |